Zosia (Ilona Ostrowska) jest kobietą szczęśliwą. Wyszła drugi raz za mąż i razem z Kubą – mężczyzną idealnym – wychowują jej córkę z pierwszego małżeństwa, 12-letnią Florentynę. Co prawda w okolicy plącze się jeszcze mocno kłopotliwy były mąż Darek (Robert Więckiewicz), jednak nic nie jest w stanie zakłócić rodzinnego szczęścia. Zosia ma do losu pretensję tylko o jedno – że nie poznała Jakuba wcześniej. Pewnego noworocznego poranka budzi się... w maju 1987 roku, u jej boku leży Darek, córki nie ma jeszcze na świecie, a za oknem panuje schyłkowy PRL! Kiedy Zosia zrozumie, że to nie jest to senny koszmar, przystąpi do działania. Po pierwsze: musi szybko uwolnić się od męża-tyrana, po drugie: wcześniej spotkać Kubę. Ale skoro Florki nie ma na świecie, a przecież Zosia bardzo jej pragnie, to musi ją mieć z Darkiem…
Chemas
6
Niestety, ale po panu Juliuszu Machulskim spodziewałbym się więcej. Cóż wypalił się. Petardy już nie ma. Mimo wszystko film ogląda się przyjemnie i dziwią mnie te oceny niektóre poniżej. Wynikają one chyba z faktu, że reżyser przyzwyczaił nas sowimi starszymi produkcjami do tego, że poniżej pewnego poziomu nie schodził.
o1o6
7
I … – I znowu Robert Więckiewicz stwarza rolę, która wyróżnia się na tle pozostałych. Wielkie brawa:)
Pozostałe
- Komentarze
- Nagrody
- Wiadomości
- Wytwórnie
- Seanse TV
- Repertuar
- Inne strony www
Proszę czekać…
Niezła komedia, choć nie czuć ani trochę klimatu PRLu, zdecydowanie Machulski swoje dobre filmy ma dawno za sobą. Choć nie powiem, film przyjemnie się ogląda.