Iluzjonista 2006

Scenariusz filmu został oparty na krótkim utworze Stevena Millhausera pt. "Eisenheim the Illusionist". Reżyser wiernie zaadoptował niezwykłe opowiadanie amerykańskiego pisarza, laureata nagrody Pullizera i Lannan Award, uhonorowanego też przez Amerykańską Akademię Literatury i Sztuki. Tak jak i opowiadanie, tak i film nie waham się powiedzieć są genialne. Lecz do rzeczy. Film powala wprost widza swą tajemniczością, podkreśloną do tego wspaniałą, wysublimowaną muzyką oraz świetną akcją umiejscowioną w historycznym Wiedniu z czasów Cesarstwa. Jest tu miłość, która przezwycięża śmierć, jest magia, iluzja, tajemnica, jest też wspaniała gra aktorska, zwłaszcza dwóch godnych siebie przeciwników: tytułowego iluzjonisty i detektywa policji cesarskiej. Reżyser umiejętnie połączył wątek kryminalny z politycznym a także pokazał nam, do czego można się posunąć dążąc do władzy. W tą mieszankę misternie wplótł główny wątek filmu, miłość. Miłość, dla której niektórzy gotowi są obalić władzę przez duże W.

Oglądając film z zapartym tchem czekamy na rozwój sytuacji. To zupełnie tak samo, gdy czytamy książkę i nie możemy się doczekać co będzie na następnej stronie. A gdy już nam się wydaje, że wszystko wiemy.. Reżyser kolejny raz udowadnia nam, że się mylimy. Tak jak tytułowy iluzjonista sprawia, że zaczynamy wierzyć w to, co widzimy ale też wiemy, że to jeszcze nie ostatnie przedstawienie. A koniec filmu to prawdziwy majstersztyk. Nie pamiętam już kiedy oglądałem film, którego zakończenie zupełnie mnie zaskoczyło.

Cóż dodać jeszcze, może to, że film ten głęboko został mi w pamięci po obejrzeniu. Że polecę go wszystkim moim znajomym. Że jest to film, na którym trzeba też trochę pomyśleć. I że niesie ze sobą przesłanie tak proste a tak znaczące: "miłość może góry przenosić". W tym wypadku zaś przeciwstawić się władzy cesarskiej...i wygrać.

Zaś co się tyczy krytyki, to z obowiązku też coś muszę napisać. Tylko tak szukam i szukam i nic mi do głowy nie przychodzi. Chyba tylko to, iż żal mi, że w naszym kraju twórczość pisarza tak znanego na świecie jak Steven Millhauser jest jakby zapomniana. A to wielka szkoda, taka sama, jak to, że nie obejrzałeś jeszcze tego filmu. Tak, Ty mój czytelniku, do Ciebie piszę, obejrzyj film i pomyśl nad nim trochę. To już nie iluzja, to magia..magia kina.