Sauna jest jedynym fińskim słowem, które jest zrozumiałe na całym świecie. W zeświecczonym społeczeństwie sauny są pozostałościami dawnych kultów – miejscem, gdzie świat choć na chwilę się odmienia, ujawnia inne oblicze, a człowiek ma szansę na zapewnienie sobie przychylności sił natury. Są miejscem oczyszczenia ciała i ducha, w którym czas ulega zawieszeniu. W fińskim eposie narodowym, Kalevali, sauna jest miejscem związanym z praktykami szamańskimi – nic dziwnego, skoro jej historia sięga prawdopodobnie 3500 tysiąca lat wstecz. Film jest ciągiem wypowiedzi mężczyzn, dla których sauna staje się konfesjonałem – miejscem, gdzie swoim przyjaciołom mogą wyznać najbardziej intymne historie. Ze względu na stereotyp, ciążący na Finach, ich szczerość wydaje się czasem szokująca. Absolutny brak tabu – także dotyczących nagiego ciała, umiejętność oczyszczającego płaczu, bezwzględność w analizie własnych emocji, ujmująca czułość, z jaką opowiadają o najbliższych – wszystko to odsłania inną twarz Finlandi. Osobnym bohaterem filmu jest perfekcyjnie sfotografowana natura – w Finlandii wciąż ma się wrażenie, że to człowiek jest dopełnieniem naturalnego krajobrazu, a nie na odwrót…