Dziedzictwo Bourne'a 2012

cóż rzec gustu dobrze że obejrzałem a nie sugerowałem się opiniami innych 8/10

Seria z Damonem to rasowe kino akcji bez większych niedoróbek, świetnie zagrane i zrealizowane, w którym kolejne sceny zaskakują, a tempo wydarzeń wgniata w fotel. W porównaniu z tymi filmami „Dziedzictwo Bourna” wypada słabiutko, choć obraz zrealizowano poprawnie i z pewnością dostarcza pewnej dawki rozrywki. Za dużo tu bełkotu na temat wirusów, komórek, chromosomów itd. To oczywiście znany skądinąd rodzaj tandetnego wypełniacza, który ma na celu wywołanie efektu rozdziawionej gęby widza – ignoranta, przy braku pomysłu twórców na stymulowanie napięcia innymi zabiegami. Niestety mnie to bardzo razi (chyba wszystkich dojrzałych widzów). Jeżeli spotykam się z takimi tanimi chwytami w dziedzinie informatyki, w której orientuję się zdecydowanie powyżej przeciętnej, to od razu kończę seans. Tu jakoś wytrzymałem.

Zgodzę się z większością, film jest średni. W ogóle mnie nie wciągnął.

[5/10] Średni – Bourne bez Bourne’a. Nudny, bez pomysłu na scenariusz, bez dobrych dialogów.

5/10 – Film miejscami tak poważny i napuszony, że aż nadający się do sparodiowania. Wszyscy "garniturowcy" na czele z Nortonem wygłaszają swoje kwestie z pełnym zaciśnięciem pośladów ale to napięcie kompletnie nie udziela się widzowi. Letni i zwyczajnie nudny film, pod koniec stwierdzono trochę więcej tempa i życia ale wtedy jest już za późno na reanimację tego przeciętniaka. Strata czasu Eda, Rennera, Weisz, paru niezłych aktorów drugoplanowych a przede wszystkim widza.