Wpuszczony w kanał 2006

Człowiek im starszy tym bardziej zmęczony jest światem i zapomina o prawdziwej radości życia. Wchodząc w dorosłe życie tracimy zapał do zabawy, przyjemności i wpadamy w wir szarej rzeczywistości, pełnej problemów i chęci lepszego jutra. Tylko nieuświadomione dzieciaki wiedzą jak smakuje beztroskie życie, wypełnione marzeniami i szczęściem. Pamiętamy jednak, że dorosłym też należy się coś od życia, a jednym z takich przyziemnym przykładów jest dobry film. A co może być lepszego od bajki dla tych dużych i małych. „Wpuszczony w kanał” jest kolejną animacją, których od pojawienia się Shreka przybywa jak grzybów po deszczu.

Ostatnimi czasy moda jest na bajki z udziałem zwierząt, zarówno tych małych jak i troszkę większych. Spotkać możemy mrówki, misie i jelonki. Wybór jest ogromny, jednym słowem cały zwierzyniec. Tym razem jesteśmy świadkami przezabawnych perypetii gromadki małych myszy. Mowa dokładnie o dwóch: Roddy (głos: Jacek Bończyk) i Rita (głos: Edyta Olszówka). Roddy jest gryzoniem z wyższych sfer, chodzi w garniturach, je najlepszy ser, mieszka w złotej klatce. Jego właściciele, ludzi, dbają o niego lepiej niż nie jeden człowiek może sobie pomarzyć. Każdy chciałby być na jego miejscu, ale tylko do czasu, gdy w podstępny sposób został zmuszony zamienić wielkie luksusy na życie w ciemnych kanałach miasta Londyn. Sprawcą tej zamiany jest szczur Sid (głos: Sławomir Pacek), który teraz zostaje panem wytwornego świata. Biedy Roddy trafia do miejsca gdzie nie ma wygód, pięknych widoków, a co gorsze wszędzie ścieki, brud i walka o przetrwanie. Mało kto dałby sobie radę, co dopiero mysz ze świata salonów. Wystraszony, w obcym miejscu będzie musiał stawić czoła nowej rzeczywistości, z pomocą uroczej panny Rity. Przemierzą razem setki zawiłych kanałów, przyjdzie im walczyć ze zgrają podstępnych żab, jednak wspólnie podołają wszelkim przeciwnościom losu.

Twórcą mysich bohaterów jest studio Aardman, którego nazwa na pewno nikomu nic nie mówi. Dla przybliżenia można powiedzieć, że stworzyli takie hity jak Uciekające kurczaki czy Wallace i Gromit: Klątwa królika. Nie są to typowo tworzone bajki, bo zamiast komputerowych animacji, mamy wszystko wykonane z plastelina, przez co filmy te powstawały długimi latami. Dobrze, że Aardman postanowiło poeksperymentować z powszechnie używanym sposobem tworzenia bajek. Kreska jest zrobiona profesjonalnie, kolory wyraziste, a wszystko ogląda się przyjemnie. Dokładając wyśmienity dubbing, a w polskim wykonaniu jest podobno jednym z najlepszych na świecie, możemy przygotować się na zabawę w dobrym stylu.

Film nie różni się niczym szczególnym od reszty bajek jakie dotychczas widzieliśmy. Pomimo tego dobrze się ogląda, bawi i z pewnością uczy. Może faktycznie potrzebne są nam historie lekkie, bez głębokiej treści i zbytniego myślenia. Dziś oglądamy myszy, a jutro zagoszczą u nas muchy, psy czy inne zwierzaki, które w łatwy sposób pomagają pociechom poznać świat i przygotować je na wejście w dorosłe życie. Dlatego uczmy się od bohaterów bajek jak w łatwy sposób można trafić do naszych podopiecznych, bo sami kiedyś byliśmy dziećmi, a naszymi idolami byli Bolek i Lolek, czy Miś Uszatek. Czasy są może inne, kreskówki też, ale życie i problemy pozostały niezmienne.