Człowiek, który płakał 2000

Rok 1927. Mała dziewczynka, żydówka, o imieniu Fegele mieszka w rosyjskiej wiosce z ojcem, kantorem w synagodze, i babcią. Jej dzieciństwo jest spokojne i szczęśliwe, ale groźba prześladowań nie ginie. Z tego powodu ojciec Fegele postanawia wyjechać do Ameryki, aby tam znaleźć pracę i sprowadzić rodzinę. Wkrótce po jego wyjeździe do wsi wkracza przemoc. Fegele razem z innymi uciekinierami, mieszkańcami wioski wsiada na statek. Statek jednak wypływa nie do Ameryki, dokąd chcieli się udać, ale do Anglii. Fegele trafia do chrześcijańskiego sierocińca. Otrzymuje nowe imię - Suzie i chodzi do szkoły, gdzie nie ma prawa rozmawiać w swoim rodzinnym języku - jidysz. Uczy się tam jednak śpiewać. Dziesięć lat później wyjeżdża do Paryża, gdzie zostaje śpiewaczką w chórze. Zaprzyjaźnia się z Lolą - jasnowłosą, ambitną Rosjanką. Zaczyna oszczędzać pieniądze, aby wyjechać do Ameryki w poszukiwaniu ojca. Suzie i Lola znajdują pracę w operze prowadzonej przez Felixa Perlmana. Suzie zakochuje się w Cezarze, cygańskim handlarzu końmi, Lola natomiast w Dante Dominio, zarozumiałym włoskim śpiewaku operowym. Wybucha wojna. Kiedy Niemcy wkraczają do Paryża, Dante, z Lolą u swego boku, zaczyna z nimi kolaborować. Suzie natomiast opowiada się po stronie Cezara i grupy cygańskim muzyków. Naziści planują wywózkę żydów i Cyganów. Dante zdradza Lolę, która decyduje się, aby od niego odejść. Lola obiecuje Suzie, że zorganizuje ucieczkę dla nich obu. Suzie chce zostać i walczyć, ale Cezar przekonuje ją do wyjazdu. Suzie zgadza się, choć ta decyzja łamie jej serce. Transatlantyk, którym Suzie i Lola płyną do Ameryki, zostaje zbombardowany i tonie. Suzie zdołała ocaleć, ale Lola ginie. W Ameryce Suzie rozpoczyna poszukiwania ojca, które prowadzą ją do Hollywood. Anonimowy