Kochanice króla 2008

Możliwe spoilery Po mojej przygodzie z serialem „Dynastia Tudorów” postanowiłem obejrzeć podobny do niego film jakim z pewnością są „Kochanice Króla”. Powstały na podstawie książki Philippy Gregory obraz od razu przypadł mi do gustu ze względu na fabułę na której się skupiał. Mianowicie chodzi tutaj o życie dwóch sióstr Boleyn - Marii i Anny oraz ich relacje z kontrowersyjnym królem Anglii - Henrykiem VIII. Niezwykle ciekawa historia pełna wielkich namiętności i przekrętów przeplatająca w sobie wiele wątków jest zrealizowana na bardzo wysokim poziomie.

Niewątpliwie najmocniejszą stroną filmu są kostiumy i scenografia, które wręcz przenoszą nas do szesnastowiecznej Anglii. Piękne stroje niezwykle podkreślają typ filmu. Ozdobne suknie sióstr Boleyn czy chociaż futra i ubrania samego króla sprawiają wrażenie oryginalnych, jakby wyjętych wprost z kufrów wyżej wspomnianych historycznych postaci. Scenografia to także bardzo ciekawe wystroje wnętrz zamków i pałaców, jednak nie jest już to urządzone z tak wielkim przepychem jak wcześniej wspomniane kostiumy.

Kolejnym bardzo dużym atutem obrazu jest obsada aktorska. Niewątpliwie na pierwszy plan wysuwa się tutaj Natalie Portman, która w roli Anny naprawdę mnie poruszyła. Przez większość scen widoczna była wielka duma i wyniosłość Anny. Najbardziej pamiętliwym momentem jest scena śmierci królowej, gdy nareszcie wychodzą na jaw jej wszystkie emocje, jednak duma pozostaje do samego końca. Niektóre z nią sceny wręcz wywoływały u mnie dreszcze, a zaś inne wielki podziw dla aktorki, gdyż taka kreacja na długo pozostaje w pamięci. Także postać Marii, którą odegrała Scarlett Johansson wywołała u mnie bardzo pozytywne wrażenia. Muszę przyznać, że wcześniej jakoś nie lubiłem tej aktorki, jednak wraz z rolą jednej z sióstr Boleyn zdobyła moje uznanie, ponieważ to, co zaprezentowała było naprawdę dobre. Dosyć przekonywująco wypadł Eric Bana w roli Henryka VIII. Niepewność i upór monarchy, czyli to, co najlepiej opisuje monarchę zostało pokazane na odpowiednim poziomie. Oczywiście oprócz świetnych kreacji jest też trochę mniej wybitnych. Między innymi jest to rola Any Torrent, która wcieliła się w postać pierwszej żony króla. Aktorka nie pokazała prawdziwej Katarzyny, a tylko jej namiastkę, jakoś postać była bez wyczucia i emocji. Podobnie Mark Rylance jako Thomas Boleyn wypadł bardzo słabo.

Muzyka to także bardzo dobra strona filmu. Niezwykłe melodie świetnie komponowały się z niektórymi scenami. Między innymi, wzruszającą muzykę słyszymy w scenie, gdy Anna zdaje sobie sprawę z tego, że straciła dziecko bądź, gdy umiera. Zaś bardzo dynamiczną, gdy Maria ucieka z dworu.

Pełna historii, niezwykle dynamiczna i wzruszająca opowieść o pozorach i władzy jest połączeniem romansu oraz dramatu historycznego, w którym każdy widz odnajdzie coś dla siebie.