Odgłosy

Kompletnie nie kupuję rzekomego artyzmu tego filmu. Wymęczył mnie, wynudził, momentami wręcz irytował (zwłaszcza muzyka, która przez bardzo dużą część seansu to dosłownie zapętlona 5-sekundowa melodyjka). Poza tym – jak dla mnie – leży fabularnie, aktorsko i pod kątem postaci. No i w żadnym stopniu nie straszył i nie trzymał w napięciu, a to dla tych aspektów sięgam po horror.

Argento prowadzi widza przez tą doszlifowaną w najdrobniejszych szczegółach słuchowo-wzrokową ucztę, ale zupełnie zapomina o swojej historii, lepiej niż LG.

Jeden z tych przypadków kiedy film staje się dziełem sztuki.

Nie lubie takich filmów. Jak dla mnie dno

Szkoda, że Autor porzucił pomysł, by główne role obsadzić dziećmi. Dorosłe aktorki wypadają troszkę blado, zachowując się… jak dzieci.