Pressboki

Aktorzy

KONSTANTIN LAVRONENKO (Mistrz)

Aktor teatralny i filmowy. Urodził się 20 kwietnia 1961 roku w Rostowie nad Donem w Rosji. Służył w armii radzieckiej. Za rolę Ojca w Powrocie Andrieja Zwiagincewa otrzymał Grand Prix na Festiwalu w Wenecji w 2003r.

JACEK BRACIAK (Młody)

Aktor teatralny i filmowy. Ukończył PWST w Warszawie. Od 1991 Aktor Teatru Powszechnego w Warszawie.Nagrody filmowe: 2002 EDI Gdynia FPFF nagroda za najlepszą drugoplanową rolę męską, 2003 EDI Orzeł, Polska Nagroda Filmowa w kategorii: najlepsza drugoplanowa rola męska.

MONIKA BUCHOWIEC (Anna)

Urodziła się 30 października 1982 roku. W tym roku ukończyła łódzką PWSFTviT.

TERESA BRANNA (Andżela)

Urodziła się 24 maja 1980 roku. W 2004 roku ukończyła PWST w Warszawie.Nagrody filmowe: 2003 Na jelenie Kraków (MFF Inne Kino SMOFI).

Autorzy o filmie

FILM "DROGI" INACZEJ...

Mistrz jest formalnie filmem drogi. Nie chodziło nam jednak tu o sam fakt prostego przenoszenia się bohaterów z miejsca na miejsce, ale o jakąś głębszą egzystencjalną prawdę, do jakiej wędrówka ta prowadzi. Chodziło nam o podróż poprzez kolejne stany emocjonalne bohaterów, która niezależnie od tego, przez jakie stany uczuciowe wiedzie ma zawsze w perspektywie sprawy ważne. Wędrówka jest nie tylko dążeniem do określonego celu, ale przede wszystkim podróżą w głąb siebie.

Choć miejsce i cel wędrówki jest w naszej opowieści nazwany, nie chcemy by Mistrz dotyczył tylko Polski czy Europy. Pragniemy by był opowieścią uniwersalną, opowieścią o pewnym ważnym spotkaniu, o próbie ucieczki i o powrocie, o kobiecie i mężczyźnie.

Kolejne przystanki wędrówki odzwierciedlają kolejne etapy sporu, jaki toczą bohaterowie na temat istoty miłości. Uczestnicy tego sporu to tytułowy Mistrz i Młody, Polak i Rosjanin, Dziecko i Dorosły...

FORMA FILMOWA

Ponieważ Mistrz opowiada bardziej o podróży mentalnej niż realnej, dlatego chcieliśmy, by - inaczej niż w tradycyjnym filmie drogi - miał formę bardziej otwartą, poetycką. Wędrówka bohaterów nie odbywa się ruchem jednostajnym. Choć ma swój wyraźny cel, jest raczej błądzeniem, czasami dreptaniem w miejscu, czasami przyspiesza.

Oznacza to w praktyce: brak tradycyjnej ciągłości narracyjnej, czasami wręcz brak łączenia kolejnych sekwencji i epizodów wyraźnymi związkami przyczynowo skutkowymi.

Chcieliśmy, żeby kolejne sekwencje były raczej samodzielnymi rozdziałami, by miały swoje własne przebiegi narracyjne, swoje początki, rozwinięcia i zakończenia.

Ma to też oczywisty wpływ na rytm filmu. Emocje, jakie chcemy w widzu wywołać nie wynikają tylko z ilości montażowych sklejek, a z wewnętrznej temperatury pozornie wolno opowiedzianych scen i sekwencji.

Przyjęliśmy pracę długimi ujęciami, podobnie jak w poprzednim naszym filmie EDI, skupiając się na grze aktora i czasie realnej obserwacji. Szybki montaż będący cechą formalną większości filmów nie interesuje nas jako twórców. Chcemy powrotu do myślenia ujęciem, czasów, gdy jazda, jej długość była tak ważna dla filmowca jak ilość sylab w wierszu - dla poety. Długie ujęcia pozwalają aktorowi filmowemu na zupełnie inny rodzaj pracy i wejścia w rolę. Aktor, bowiem lepiej czuje czas swojej postaci. Lepiej rozrzuca akcenty i pewniej artykułuje emocje w scenie, jest prawdziwszy niż ten, który gra rozbity na dziesiątki sklejek i ustawień.

Widz przy tak przyjętej poetyce staje się obserwatorem nie tylko bitów informacji, ale jest bezpośrednio przy narodzinach tego, co najważniejsze: słowa, gestu, emocji rodzących się na ekranie. Brak sklejki oznacza, bowiem ciągłość. Chcieliśmy jednak, by tego typu zabiegi inscenizacyjne nie stały się tylko formalną zabawą, lecz były absolutnie podporządkowane filmowej opowieści i jej bohaterom. Są one środkiem - a nie celem samym w sobie.

Mamy nadzieję, że Mistrz - ten polsko-rosyjsko-francuski dialog o miłości, właśnie teraz w dobie fundamentalnych zmian w Europie, znajdzie swoją publiczność, a tym samym partnera w dialogu i wzajemnym zrozumieniu.

Początek historii

Tytułowy Mistrz jest 50-letnim Rosjaninem. Zarabia na życie rzucając nożem w wędrownym cyrku. Umiejętność tę nabył wiele lat temu podczas służby w Afganistanie.

Opowieść rozpoczyna się pewnej nocy, kiedy pijany, wypuszcza z cyrkowych klatek dzikie zwierzęta. Nazajutrz nie potrafi wytłumaczyć, dlaczego to zrobił: po prostu - zachwycił się widokiem wielbłądów i zebr chodzących po placu małego miasteczka.

Mistrz zostaje wyrzucony z cyrku i od tej pory podróżuje samotnie. Na burcie swojego starego autobusu maluje napis "Cyrk Noża". Zdolność rzucania nożem przydaje mu się, kiedy ratuje od gwałtu Andżelę - młodą, przydrożną prostytutkę. Dziewczyna zostaje pomocnikiem w jego małym cyrku.

Po którymś z wiejskich występów Rosjanin zostaje zaatakowany przez miejscowych. Z opresji ratuje go "Młody" - wędrujący po Polsce 35-letni mężczyzna, którego jedynym bagażem jest akordeon. Mistrz proponuje mu by przyłączył się do ich cyrku.

W trakcie wędrówki Mistrz opowiada Młodemu o swoim największym marzeniu: wyjeździe do Paryża "Mekki artystów", mieście, w którym chciałby występować….

Twórcy

PIOTR TRZASKALSKI (scenariusz i reżyseria)

1989 - uzyskał magisterium na Wydziale Kulturoznawstwa Uniwersytetu Łódzkiego

1992 - ukończył Wydział Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej na PWSFTviT w Łodzi

1992/1993 - stypendysta The Northen School of Film and Television Leeds Metropolitan University (UK). W ramach stypendium zrealizował film fabularny "Someone".

Od 1992, jeszcze podczas studiów, pracował jako niezależny twórca głównie dla telewizji; autor i współautor programów o sztuce, teledysków i filmów dokumentalnych (m.in. "Roman Kramsztyk - powrót", "Katalog", "Candid Camera zapis cenzurowany", "Inny teatr", "Malowanki Franka Firanki")

Reżyser widowisk telewizyjnych:

- "Serce dzwonu" - 1997

- "Walizka" - 1998 (nagroda na festiwalu telewizyjnym w Plovdiv, nagroda Prezesa Zarządu TVP Roberta Kwiatkowskiego, widowisko zakwalifikowane na przegląd filmów polskich w Toronto)

- "Dalej niż na wakacje" - 1999 (nagroda publiczności na Festiwalu Twórczości Dziecięcej w Poznaniu)

- "Żywot Łazika z Tormesu" - 1999

- "Opowieść Wigilijna" - 2000

Pełnometrażowe filmy fabularne:

- EDI - 2002

- Mistrz - 2004

Nagrody filmowe:

XXVII FESTIWAL POLSKICH FILMÓW FABULARNYCH W GDYNI

Nagroda specjalna jury

Nagroda dziennikarzy

Najlepsze zdjęcia

Najlepsza scenografia

Najlepsza drugoplanowa rola męska

XVIII WARSZAWSKI MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL FILMOWY

Grand Prix

CAMERIMAGE 10th INTERNATIONAL FILM FESTIVAL OH THE ART. OF THE CINEMATOGRAPHY

Złota Żaba - za najlepsze zdjęcia

ZŁOTA TAŚMA - Nagroda Koła Piśmiennictwa przy Stowarzyszeniu Filmowców Polskich

ZŁOTA KACZKA - Nagroda Miesięcznika „FILM” dla Najlepszego Polskiego Filmu 2002 roku

BERLIN INTERNATIONAL FILM FESTIVAL 2003 – FORUM OF NEW CINEMA

Nagroda Jury Ekumenicznego

Nagroda Fipresci

Nagroda Międzynarodowej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych - Don Kichot

Nagroda portalu internetowego "STOPKLATKA" - za najlepszy polski film 2002

POLSKIE NAGRODY FILMOWE - "ORŁY" - 2003

Nagroda Publiczności

Najlepsza drugoplanowa rola męska

INFINITY FILM FESTIVAL - ALBA 2003

Nagroda dziennikarzy

NEWPORT BEACH FILM FESTIVAL - 2003

Najlepsze Zdjęcia

27th CLEVELAND INTERNATIONAL FILM FESTIVAL

Grand Prix

TRANSYLVANIA INTERNATIONAL FILM FESTIVAL

Najlepsza pierwszoplanowa rola męska

SOCCHI INTERNATIONAL FILM FESTIVAL

Najlepsza pierwszoplanowa rola męska

33 LUBUSKIE LATO FILMOWE - ŁAGÓW 2003

Złote Grono za Najlepszy Film

ART FILM FESTIVAL TRENCIANSKIE TEPLICE 2003

Golden Key -Najlepsza Reżyseria, Nagroda Krytyków

38th KARLOVY VARY INTERNATIONAL FILM FESTIVAL

Philip Morris Film Award

WOJCIECH LEPIANKA (scenariusz)

Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim, ukończył Zaoczne Wyższe Zawodowe Studium Scenariuszowe PWSFTviT w Łodzi.

Wybrana filmografia: 1993 Tranthriller (reżyser II, scenariusz), 1994 Wyliczanka (reżyser II, scenariusz), 2002 EDI (reżyser II, scenariusz), 2003-2004 Sprawa na dziś (scenariusz), 2004 Mistrz (scenariusz)

PIOTR ŚLISKOWSKI (zdjęcia)

Wybrana filmografia: 2000 Weiser (operator kamery), 2002 EDI (operator kamery), 2003 Auschwitz (operator kamery), 2003 Pornografia (operator kamery), 2003 Through Hell To Hitler (zdjęcia), 2004 Mistrz (zdjęcia)

2003 nagroda za zdjęcia na XII Festiwalu Polskich Wideoklipów "Yach Film" za teledysk "You may be in love" Blue Cafe)

WOJCIECH LEMAŃSKI (muzyka)

Wybrana filmografia: 1999 Torowisko (muzyka), 2002 EDI (muzyka, dyrygent), 2002 Oczywiście, że miłość (muzyka), 2003-2004 Sprawa na dziś (muzyka), 2004 Mistrz (muzyka)

WOJCIECH ŻOGAŁA (scenografia)

Ukończył Wydział Reżyserii PWSFTviT w Łodzi.

Wybrana filmografia: 1993 Rozmowa z człowiekiem z szafy (scenografia), 1996 Spóźniona podróż (reżyseria, scenariusz), 1997 Księga wielkich marzeń (reżyser II), 1999 Królowa Aniołów (współpraca scenograficzna, dekoracja wnętrz), 2001 Małopole, czyli świat (scenografia), 2002 EDI (scenografia), 2002 Oczywiście, że miłość (scenografia), 2003 Marcinelle (scenografia), 2004 Dublerzy (scenografia), 2004 Mistrz (scenografia).

Nagrody filmowe: 2002 EDI Gdynia FPFF nagroda za scenografię,

Inne nagrody:

1998 - nagroda za aranżację przestrzeni na VII Festiwalu Yacha za teledysk "Smycz" zespołu Maanam

2000 - nagroda w kategorii plastyczna aranżacja przestrzeni na IX Festiwalu Polskich Wideoklipów "Yach Film" za teledysk "Bal wszystkich świętych" zespołu Budka Suflera

MONIKA UGREWICZ (kostiumy)

Filmografia: 2002 EDI, 2002 Oczywiście, że miłość, 2004 Mistrz

OPUS FILM (produkcja)

OPUS FILM to jedna z wiodących na polskim rynku niezależnych firm, zajmująca się produkcją filmową i telewizyjną. Firma oferuje wszystko to, co z produkcją filmową i telewizyjną jest związane. Siedziba firmy znajduje się na terenie byłej Wytwórni Filmów Fabularnych w Łodzi. Założycielem i właścicielem Opus Film jest Piotr Dzięcioł - absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego i PWSFTiTV w Łodzi., Rocznie firma produkuje około 60 filmów reklamowych. Największym osiągnięciem w dziedzinie produkcji filmów fabularnych jest wyprodukowany w całości przez Opus Film, wielokrotnie nagradzany na międzynarodowych festiwalach film Piotra Trzaskalskiego Edi.