Całkiem dobry film dla całej rodziny. Ja co prawda oglądałem sam, ale miło wspominam. Fajna, chociaż prosta historia i niezła dawka delikatnego humoru. Do tego londyńskie klimaty.

Brytyjski humor nadal ciężko do mnie trafia, a Hawkins jest raczej wkurzająca, niemniej dużo tu uroku pozwalającego zapomnieć o wszystkim i dobrze się bawić.

Tytułowy bohater znajduje nowy dom i wprowadza koloryt do życia rodziny Brownów.Świetne aktorstwo (Bonneville,Sally,Walters i reszta). Przyjemny film.

Prawdziwy film familijny [9/10] |||

Fabuła prościutka, ale nie głupawa. Cała masa slapstickowych żartów, które jednak nie są żenujące, a często nieodparcie śmieszne nawet dla dorosłego odbiorcy. A już dzieci będą wprost zachwycone – i to nawet te najmłodsze, ponieważ film jest całkowicie pozbawiony przemocy czy też potencjalnie kontrowersyjnych wątków lub "strasznych" scen. Oczywiście występuje czarny charakter czyhający na głównego bohatera, ale pewna sześciolatka, która miała pretensje, że puszczono jej przerażające "101 dalmatyńczyków", tutaj nie zgłaszała żadnych zażaleń i była filmem zachwycona.

Zadowoleni powinni być również dorośli – sposób opowiadania historii oraz żarty dla nich przeznaczone mogą kojarzyć się z twórczością Wesa Andersona. Film jest naprawdę wysmakowany od strony realizacyjnej. Podobał mi się również odświeżający – w zalewie kina zza Atlantyku – angielski klimat. Polecam na rodzinny seans (np. świąteczny, zamiast koszmarnego "Kevina").

4+/10 – Rozczarowałem się. Ot, kolejne familijne filmidło z naiwną fabułą jakich sporo i niczym specjalnie się nie wyróżnia. Dzieciaki może i kilka razy się zaśmieją, ale dorośli już niezbyt.