Kolejny problem z dziećmi. Kolejny raz Kędzierzawska po mistrzowsku rozwiązuje. 9

Kędzierzawska udowodniła swoim nowym filmem, że nie kręci byle czego, byle jak najszybciej i jak najbardziej komercyjnie. Jednak szkoda, że tak mało produkuje filmów, widocznie dla niej nie ma producentów, bo nie kręci filmów pod publikę, ale dla takich polskich ‘gwiazd’ jak Lubaszenko zawsze się znajdą…

„Jestem” jest to opowieść o jedenastolatku, który po ucieczce z domu dziecka, nie szukany przez nikogo, nie oczekiwany przez matkę, u której chciał zamieszkać, postanawia zacząć żyć na własny rachunek. Zamieszkuje na opuszczonej barce nieopodal domu Kuleczki, która pochodzi z prawdziwego i dostatniego domu, z którą się bardzo szybko zaprzyjaźnił. Kundel staje się bardzo szybko samodzielny, nie skarży się na swój los, dba o siebie jak może, nikogo o to nie wini. Kolejny film Doroty, w którym porusza problematykę dzieci. W jej najnowszym dziele brak sentymentalizmu, którego pełno jest w filmach o podobnej problematyce. Problem patologii w rodzinie wydaje nam się oklepany, bo jest na ogół znany i nie trzeba go tłumaczyć, jednak Kędzierzawska ukazuje go w oryginalny sposób, z dopracowaniem najdrobniejszych szczegółów. Udowadnia też, że życie takie chłopca jak Kundel nie jest do końca takie złe, jest także wiele akcentów humorystycznych. Jej bohater nie jest ciągle smutny jak to bywa w filmach o takiej tematyce, wręcz przeciwnie. Co prawda nie jest do końca zadowolony ze swojego nowego domu, ale nie skarży się, nie obwinia za to nikogo, nawet swojej matki, która zmienia bardzo szybko zmienia kochanków.

Reżyserka wykonała też bardzo ciekawy zabieg. Mianowicie pewne sceny nakłoniły mnie do ogromnych refleksji, czy kogoś takiego jak kundel znieślibyśmy we własnym otoczeniu? W rzeczywistości nie lubimy jak dzieci kradną, przebywają długo poza domem bez opieki dorosłych, a Kundel jest taki i lubimy, współczujemy, potrafimy mu wybaczyć największe krzywdy, nawet tą wybitą szybę w sklepie. Kędzierzawska lubi bawić się widzem, pokazując mu, że tacy ludzie jak jej główny bohater nie są tacy źli, potrafi zrobić tak, że od obejrzenia filmu wiele osób będzie inaczej patrzeć na takie dzieci na ulicach. Aktorstwo stoi na wysokim poziomie, w szczególności młodsze pokolenie. Piotr Jagielski jako Kundel i Agnieszka Nagórzycka w roli Kuleczki spisali się znakomicie. Doskonale wczuli się w rolę, z twarzy Jagielskiego aż biła ta skromność i mądrość. Ludziom od castingu należą się ogromne brawa! Dorota udowadnia, że potrafi wykorzystywać dzieci na ekranie jak najlepiej, co udaje się nielicznym.

Jednak oczywiście nie ma filmu bez wad. Mankamentem „Jestem” okazała się muzyka. Oczywiście odpowiadała do klimatu filmu, jako oddzielna część filmu jest znakomita, jednak do wielu scen po prostu nie pasowała, nie oddawała ich nastroju.

Wszystkim polecam! Doskonałe zdjęcia, które można oglądać w nieskończoność, świetne główne role, znakomity scenariusz, wiele scen humorystycznych. Jest to pozycja nie do przegapienia.