Nadchodzą wakacje. Andy ma jechać na obóz kowbojski. Chudy bardzo by chciał, żeby chłopiec zabrał go ze sobą. Niestety pech chce, że zabawka łamie rękę i zostaje w domu. Gdy matka Andy'ego mówi, że zabawki nie są wieczne Chudy boi się, że zostanie wyrzucony na śmietnik. Podczas wyprzedaży zostaje umieszczony w koszu z… zobacz więcej
Nadchodzą wakacje. Andy ma jechać na obóz kowbojski. Chudy bardzo by chciał, żeby chłopiec zabrał go ze sobą. Niestety pech chce, że zabawka łamie rękę i zostaje w domu. Gdy matka Andy'ego mówi, że zabawki nie są wieczne Chudy boi się, że zostanie wyrzucony na śmietnik. Podczas wyprzedaży zostaje umieszczony w koszu z używanymi rzeczami, a potem trafia do rąk kolekcjonera zabawek. Od nowych towarzyszy Chudy dowiaduje się, że jego pierwowzór był w latach 50. gwiazdą popularnego serialu telewizyjnego. Alpinus
Powiada się, że sequele zwykle są gorsze od pierwszych części, ale zasada ta z pewnością nie dotyczy filmu „Toy Story 2”. przeczytaj recenzję
Jest coś, co „Toy Story 2” zawdzięcza technice 3D. Wydobycie z lamusa, które jako żywo przypomina gest wyjęcia ulubionej niegdyś zabawki z zakurzonego pudła. przeczytaj recenzję
Ta strona powstała dzięki ludziom takim jak Ty. Każdy zarejestrowany użytkownik ma możliwość uzupełniania informacji
o filmie.
Poniżej przedstawiamy listę autorów dla tego filmu:
Pozostałe
Proszę czekać…
Niezła bajka, momentami wzruszająca, ale jedynka bardzo podniosła poprzeczkę. Dla mnie kontynuacja ma dwa główne problemy:
1) W bajce o zabawkach brakuje nowych zabawek.
Klęska urodzaju w jedynce przełożyła się na to jak mało miejsca na scenie zostało dla debiutantów.
Światło reflektora podąża za oryginalną grupą i nie licząc "rodzinki" Chudego większość zabawek nie odegrała znaczącej roli. Nie wiem jeszcze kto pojawi się w trójce, ale z tej części kandydatów może być ze trzech. Słabo.
2) Al, antagonista, to postać bez charakteru. Nie obchodzą go zabawki, tylko pieniądze – motyw zrozumiały, ale nie pasujący do tej bajki. O ile ciekawiej byłoby gdyby co jakiś czas wybierał się na pchli targ i przynosił do grupy jakąś oryginalną, może uszkodzoną zabawkę.
Postać Al’a, miałka, ale chociaż spójna bardzo kontrastuje się z tym jaki występ miał Sid w jedynce. Ciężko ich nawet porównywać, to jest zupełnie inny poziom.