ocen
film
- Reżyseria
- Federico Fellini
- Scenariusz
- Federico Fellini, Ennio Flaiano
- Aktorzy
- Marcello Mastroianni, Anita Ekberg, Anouk Aimée
-
oraz inne 4 nagrody, 3 nominacje i 1 udział w konkursie zobacz więcej
Marcello Mastroianni
Anita Ekberg
Anouk Aimée
Yvonne Furneaux
Magali Noël
Alain Cuny
Annibale Ninchi
Walter Santesso
Lex Barker
Jacques Sernas
Nadia Gray
Valeria Ciangottini
Fabuła
Opisy 1 dodaj fabułęWieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem. Czudi
- Gatunek
- Dramat, Obyczajowy
- Słowa kluczowe
- helikopter, włochy, morderstwo, policja zobacz więcej
- Premiera
- 1964 (kino), 1960-02-03 (świat)
- Wytwórnia
-
Riama Film
Gray-Film (koprodukcja)
Pathé Consortium Cinéma (koprodukcja) - Inne tytuły
- La douceur de vivre (Francja)
The Sweet Life (USA) - Wiek
- od 12 lat
- Czas trwania
- 180 minut
Komentarze do filmu
6
Sam nie wiem – W pamięci utkwiła mi scena, gdy Steiner gra na organach, dając chyba sygnał -jeden z wielu zresztą – przyjacielowi, że ma dość swojego życia. Piękna jest również ostatnia sekwencja w której dziewczyna woła Marcello, ale on nie słyszy. Jej (to chyba dziewczyna z knajpy) się udało wrócić do swego życia, do tego o czym marzyła, a on mimo że mówił o skończeniu książki, wciąż tylko błaznuje z grupą snobów dawno nie będąc już sobą.
Mimo tych kilku scen film dłużył się bardzo – obejrzałem go w dwóch podejściach.
Obejrzeć warto, ale trzeba mieć odpowiedni dzień;)
Zgadzam się – właśnie go skończyłem, po 1 w nocy i ciężko było. Dłuży się niemiłosiernie.
O ile życie Marcela było ciekawe, o tyle zdaje mi się że film mógł mieć 1h mniej. Kwestia przyjaciela dla mnie była wielkim zaskoczeniem. Faktycznie że na organkach wygrywał … nie zbyt radosny kawałek, ale dobrze znany. Odgłosy burzy jakie nagrywał też były dość złowrogie, chociaż były też ćwierkające ptaki. Po śmierci jego słowa nagrane nabierały "głębi" – to nie było tylko takie głupie gadanie – rzeczywiście czuł się takie malutki.
Muszę powiedzieć, że zadziałała, jak ja to nazywał "klątwa dobrego polecenia" – spodziewałem się po filmie za dużo, bo to w sumie klasyka kina. Film nie trafił do mnie niestety. Zmęczył mnie.
Poniżej przedstawiamy listę autorów dla tego filmu:
Pozostałe
- Komentarze
- Nagrody
- Wiadomości
- Wytwórnie
- Seanse TV
- Repertuar
- Inne strony www
Uwielbiam Italię, ale za filmami Felliniego nie przepadam. Ciężkostrawne i przereklamowane kino, którego fenomenu nie jestem w stanie zrozumieć. Scusa… :(