La voie est libre 1998

Zwolniony z powodu, który uważa za niesprawiedliwy, a po siedemnastu listach do administracji bez uzyskania odpowiedzi Jules (François Cluzet) postanawia spotkać się z ministrem. Odrzucony przez służby bezpieczeństwa bierze jako zakładników nielicznych pasażerów. Pociąg jest opuszczony na bocznicę, nikogo jednak to nie rusza. Do grupy dołącza Robert (Éric Caravaca), przyjaciel Julesa. Maltretowana kobieta Jeanne (Philippine Leroy-Beaulieu) przybywa ze swoją przyjaciółką Nadią (Emma de Caunes), podczas gdy Jules desperacko próbuje zaalarmować opinię publiczną. Pasażerowie szybko jednak bratają się z niezdarnym strażnikiem więziennym: między przekąskami a improwizowanymi imprezami życie toczy się do czasu interwencji policji. Za zgodą grupy Jules żąda pięćdziesięciu milionów franków, które są mu wypłacane i którymi się dzielą. Nikt nie wnosi pretensji o porwaniu, wszyscy wychodzą ze swoją częścią pieniędzy. Kristo