Dumni i wściekli 2014/I

8/10 – Dawno się tak nie wzruszyłem na komedii ;p W UK jest prawo, które pozwala po 30 latach odtajnić rządowe archiwa, do tego czasu rząd nie musi ujawniać prawdziwych działań jakie podejmuje. A prawda okazała się druzgocąca dla rządów M. Teacher – oficjalnie miało być zamkniętych 17 kopalń, podczas gdy naprawdę zamkniętych miało być ponad 130. Sporo z zamkniętych kopalń, dziś okazuje się, mogłoby być rentownych, ale niestety polityka M.T. skutecznie zniszczyła struktury tradycyjnych rodzin górniczych i obecne pokolenie młodych się do tej pracy zwyczajnie nie nadaje. To tyle faktów historycznych.

Teraz o samym filmie – kapitalny scenariusz, w większości oparty na losach autentycznych uczestników tamtych wydarzeń. Na potrzeby filmowej dramaturgii napisana została w zasadzie jedynie rola Joe’go, aby niejako z jego perspektywy opowiedzieć całą tę niesamowitą historię. A historia jest niesamowita. Któż bowiem w odległym walijskim, górniczym miasteczku spodziewałby się, że w najtrudniejszym dla niego okresie, z pomocą przyjdą działacze ruchu LGBT? Film wspaniale oddaje dramatyzm sytuacji, ale jednocześnie wplata sporą dawkę nie tylko angielskiego humoru, do tego losy bohaterów wydają się rzeczywiste, niewydumane i kapitalnie zagrane.

O ile niezbyt się orientuję w ruchu LGBT (dość powiedzieć, że z kina zabrałem ze sobą, przygotowany dla każdego uczestnika seansu przez ekipę "Kocham Kino" egzemplarz magazynu "Pride" – magazyn dla świadomych mężczyzn ;) – myśląc, że to bogata wersja przewodnika o filmie – zbieżność tytułów i półmrok mnie zmyliły) to już tematyka górnicza z pewnych względów jest mi sporo bliższa i nie chciałbym, żeby górnicy w Polsce doświadczyli podobnej porażki, do tych z UK. Z drugiej strony zdaję sobie sprawę, że dla przeciętnego polskiego kołtuna, przełamanie strachu przed – no właśnie czym? – własnymi koszmarami wpajanymi od dzieciństwa przez równie kołtuńskich rodziców, no bo jakie dla przeciętnego hetero zagrożenia niesie gej czy lesbijka? Albo jakie większe stanowi zagrożenie od przeciętnego kołtuna i ksenofoba walczącego nie z prawdziwym przeciwnikiem, ale z własnymi lękami? Żeby była jasność – nie oczekuję od nikogo odpowiedzi na te pytania – to zwykłe pytania retoryczne ;)

Na moment przywraca wiarę w ludzkość. Jest wprost nie do uwierzenia, że to mniej więcej naprawdę się tak rozegrało.

Kiepski ! – Przereklamowany ! Nic ciekawego !