Drzewo życia 2011

Nie mogę sobie jakoś wyrobić zdania o tym filmie. Ja wiem, że to miał być artystyczny obraz pełen metafizyki. Odnoszę jednak wrażenie, że Malick przekombinował, dlatego moja ocena jak na razie średnia. Koniecznie do obejrzenia po raz kolejny, może wtedy spojrzę na ten film inaczej.

Gdyby ktoś zapytał mnie o czym jest ten film, to prawdę powiedziawszy nie wiem. Film opowiada o Jacku, synu pana i pani O’brien oraz dwójce rodzeństwa, które jest w filmie zmarginalizowane i w sumie tyle. Film miesza momenty sielankowe z tymi gorszymi, gdzie pan O’brien wydaje się być tyranem i despotą, więc można powiedzieć, że dzieło omawia różne – trudne i dobre stosunki Jacka z rodzicami. Wiele osób na fw zarzucało panu O’brienowi, że jest nienormalny, zły i zepsuty, wg. mnie postać grana przez Brada Pitta chciała wychować twardych mężczyzn, niezależnych i odważnych, znających i szanujących zasady, tak jak w wojsku(w końcu był oficerem). Czy film jest ładny? Tak jest nawet piękny, ponieważ połowa filmu (1h 10 mint) to ujęcia wyjęte z BBC Nature albo National Geographic, gdzie oglądamy naturę, nawet dinozaury[?]. Film chciał być bardzo ambitnym kinem, ale wyszło coś pseudomentalno wyższego, mającego skłonić do refleksji, a finalnie wyszło coś niezrozumiałego. Daję 5 za estetykę filmu i kreację Brada Pitta. Rozumiem, ze film mógł się podobać, ale głównie melancholikom lub szukającym naprawdę czegoś innego w kinie niż złożona fabuła, której nie trzeba sobie dopowiadać i tłumaczyć – szczególnie końca.

[2/10] Beznadziejny – Dużo obrazów ziemi, kosmosu i dinozaurów. Bez tego film byłby znośny. A tak to niepotrzebnie przedłużony.

Ciężki, pełny mistycyzmu traktat. Dobry dramat obyczajowy w środku, niestety trzeba ocenić całość. Chastain nie ma wielu kwestii, ale i tak jest świetna.

Film siada trochę na psychę. Jak dla mnie film jest przesadnie religijny . Za dużo wstawek, które burzą ciągłość filmu. Gra aktorska na wysokim poziomie.