Samotny, niezbyt zaradny życiowo ojciec z trudem zapewnia byt trójce dzieci, dwojgu nastolatkom i najmłodszej, czteroletniej „Ptaszce”. Przy jej porodzie zmarła żona pana Kazimierza. Gdy odeszła na zawsze także babcia – filar domowego ogniska – sytuacja rodziny stała się dramatyczna. Największym problemem jest zapewnienie właściwej opieki nad nie rozwijającą się normalnie dziewczynką. Sąsiedzi, znajomi, urzędnicy służby zdrowia radzą oddać chore dziecko do zakładu opiekuńczego. Jednakże takie rozwiązanie jest nie do przyjęcia dla kochającej się, zżytej z sobą gromadki. Nie chcąc rozstać się z „Ptaszką”, poszukują sposobów ratunku.