Randka z Lucy 2002

Możliwe spoilery Kiedy życie toczy się w najlepsze, zawsze znajdzie się ktoś lub coś co po prostu to popsuje. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki cały czar i urok pryska. Kto by pomyślał że piękna, młoda i inteligentna dziennikarka Lucy (Monica Potter) zazna tej goryczy. Jest szczęśliwa, przynajmniej tak jej się wydaje, ma kogoś kto ją kocha i uważa że to ten jedyny. Czy aby na pewno? Pewnie, że nie. Bo to w końcu początek filmu. Nie może być słodko i beztrosko od początku. Dlatego już w pierwszych minutach dowiadujemy się że ten jedyny odchodzi od Lucy. No ale przecież to silna kobieta i da sobie radę. Tylko z pomocą muszą jej przyjść koleżanka i siostra, bo inaczej by się biedaczka załamała. Ale nie będzie tak źle od czego ma się siostrę, która załatwi kilku przystojniaków na tak zwane „randki w ciemno”. No cóż sprawa z pozoru tylko wydaje się prosta. Reżyser też nie miał łatwej pracy. Nagle wpadamy razem z Lucy w wir randek i poznajemy pięciu przystojniaków. Tylko co będzie dalej. Hej zaraz, Lucy się żeni. Nie, ten film zdecydowanie toczy się za szybko. Jak to możliwe nie ma pół godziny seansu a my już oglądamy ślub. Nie, wychodzę, nie chcę tego oglądać. Ale zaraz, ten film biegnie dziwnym torem. No dobra zostaje. Reżyser postanowił zrobić nam małą plątanine w mózgu i nie tylko poznać dobrze z randkowiczami Lucy ale także nieźle się ubawić i poplątać. Bo choć z początku każdy z tych gości wydawał się z góry przegrany, to w rzeczywistości okazuje się że każdy z nich ma w sobie coś niesamowitego i nie kończy się na jednym wieczorze. To nic że Lucy raz jest pijana, za drugim razem ma katar sienny a za kolejnym nieudaną fryzurę. Okazuje się, że każdy z tych mężczyzn w pewien sposób odmieni Lucy.

No tak ale w ten sposób zaraz opowiem cały film, a nie warto bo przecież są zapewne ludzie którzy zechcą sami go obejrzeć. Film ogląda się przyjemnie, są śmieszne sceny dlatego nie można usnąć. Jednak musisz mieć jasny umysł bo szybko możesz się pogubić kto jest kim. Najłatwiej zapamiętać Lucy, bo to ładna kobieta i prawie jedyna w całej tej opowieści. Aktorzy sympatyczni i dobrze dobrani do ról dodają jeszcze uroku naszej głównej bohaterce, a zakończenie no cóż nie każdy ma życie usłane różami i w dzisiejszych czasach nie liczy się już tylko „skóra, fura i komóra”, trzeba mieć to coś. Dlatego polecam te 90 minut dobrego humoru i zaskoczenia.