Pan Leguignon, latarnik 1952

Zapewne niezamierzenie dla twórców film ten dowodzi, że ludzka solidarność to tylko krótkie porywy, ergo socjalizm, a tym bardziej komunizm jest nierealny i nawet wprowadzany pokojowymi metodami, prędzej czy później implikuje zbrodniczy ustrój. To co się dzieje teraz w Usach i Jewropie jest tego najlepszym dowodem, a na końcu tej drogi będzie niewolnictwo, o ekstremalnie tragiczniejszym obrazie niż w starożytnych cywilizacjach. Niewolnictwo na własne życzenie społeczeństw ogłupionych chorymi wydumaniami Marksa skrzyżowanego z nowoczesnymi środkami drenażu mózgów (od pejsbuka etc., przez pozornie zwalczaną, a powszechnie dostępną podaż narkotyków po siłowe wprowadzanie destrukcyjnych wzorców kulturowych przy jednoczesnej penalizacji głosów rozsądku i sprzeciwu) i jego obecnie żyjących zainfekowanych pociotków ideowych.

Tytułowy bohater jest poczciwcem i pechowcem.Inni ludzie wykorzystują jego naiwność i dobroć.Pokazanie absurdów i niesprawiedliwość oraz głupoty sądów.