Znakomity – Panowie Payne i Clooney w kapitalnej formie. Dużo sobie obiecywałem i się nie zawiodłem. Obok Drzewa Życia i Erratum to film, ktory zrobil w ostatnich miesiacach na mnie najwieksze wrazenie. Co wiecej napisać? Historia z życia wzięta – rodzinna tragedia, zdrada, brak porozumienia i szukanie odpowiedzi na fundamentalne pytania. Barddzo prawdziwy, smutny i przede wszystkim głęboki film. o Niektorych kwestiach rezyser nie mówi wprost, a mimo to nie mamy zadnych pytań.

Sam się wielokrotnie zastamnawialem jakbym zareagowal na jego miejscu.
Film, ktory przywraca nadzieję na lepsze jutro. Piękny i ważny film. Chylę czoła.

9/10

Po tylu "och i ach" jednak rozczarowanie – Film bardzo dobry to nie ulega wątpliwości, ale do wybitnych nie należy, a dużo sobie obiecywałem po tym filmie. Na uwagę zasługuje scenariusz i reżyseria Payne’a, który jak mało kto potrafi budować klimat komedio-dramatyczny, ale niestety pozostałe czynniki albo przeciętne, albo nieco powyżej przeciętnej. Nie wiem za co Clooney Złotego Globa otrzymał. Do roli Scottie niesamowicie by mi pasowała Emma Kenney. Shailene Woodley pomimo sporego potencjału aktorskiego wciąż ma braki warsztatowe.

8/10

taki sobie film do jednorazowego obejrzenia

5/10 – Najpierw wielkie oczekiwanie połączone z nadzieją, a następnie spore… rozczarowanie.
Chyba tak należy nazwać moje odczucia po zakończonym seansie nowego filmu Alexandra
Payne’a. WIELKIE ROZCZAROWANIE. Przede wszystkim historia opowiedziana w filmie
wydaje się być strasznie nijaka, nie mająca żadnego większego bagażu emocjonalnego. A
takim przecież powinna dysponować patrząc po opisach tego filmu. Niekiedy zachowanie
głównego bohatera wydaje się nieirracjonalne. Gdy w mojej głowie zaczęły się kłębić myśli,
że to już za chwilę, jeszcze tylko kilka minut do potężnego wybuchu emocji głównego
bohatera, moje nadzieje były szybko tonowane. Nie chciałem oczywiście oglądać kolejnego
wyciskacza łez, ale nie chciałem także oglądać kolejnej bezpłciowej amerykańskiej papki.
Na plus bardzo fajne zdjęcia, trochę humoru i George Clooney, który pomimo tego, że nie
stworzył kreacji wybitnej (nie wiem skąd ten Glob i nie wiem po co ta nominacja do Oscara,
w roku 2011 byli lepsi!) bardzo wiarygodnie odegrał rolę ojca nie potrafiącego pogodzić się
z wydarzeniami, które napotkały jego rodzinę. Ogólnie rzecz biorąc film bardzo przeciętny.

[6/10] Może być – Długi, ciężki, z wieloma wywodami życiowymi…..