Filmy duch, wigilia

W okresie Święta Zmarłych i Zaduszek przez współczesną Warszawę wędruje Anioł Stróż (G. Szapołowska) pod postacią kobiety w biało-czerwonej szacie. W połowie XIX w. w przeddzień Święta Zmarłych, na Wileńszczyźnie obchodzonych jako „dziady”, w rodzinne strony wraca widmo Poety (G. Holoubek), by wspomnieć niespełnioną miłość z młodości i losy konspirującej młodzieży. Ksiądz (T. Łomnicki) rozpoznaje w nim Gustawa. Na cmentarzu Guślarz (M. Komorowska) prowadzi obrzęd dziadów, do którego dołączają zjawy. W Salonie na Zamku Królewskim w Warszawie w okresie zaborów Senator (H. Bista) przyjmuje gości. W celi wileńskiego więzienia młody Gustaw kochanek (A. Żmijewski) przeobraża się w patriotę Konrada. Wszystkie te wątki łączą się w swobodnej adaptacji arcydzieła Adama Mickiewicza autorstwa Tadeusza Konwickiego. Jako uznany pisarz i doświadczony filmowiec, pochodzący spod Wilna, w przełomowym 1989 roku sięgnął po dramat romantyczny, dzieło kluczowe dla polskiej tradycji literackiej, miłosnej i niepodległościowej. Film był wydarzeniem artystycznym roku.

Ebenezer Czarna Żmija jest najmilszym i najbardziej dobroczynnym człowiekiem w całej Wielkiej Brytanii. Kiedy podczas nocy wigilijnej nawiedza go duch świąt i pokazuje jak nikczemni i podli byli jego przodkowie, Ebenezer dochodzi do wniosku, że lepiej być złym niż dobrym.

Michael Caine wciela się w postać skąpego i bezlitosnego Ebenezera Scrooge'a. W noc wigilijną odwiedzają go duchy, które pokazują mu przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. A nie są to przyjemne widoki! Dzięki biednemu, lecz pogodnemu i szczęśliwemu Bobowi Cratchitowi (Kermit Żaba) i jego rodzinie, Scrooge poznaje prawdziwe znaczenie i magię Świąt i całkowicie zmienia swe postępowanie.

Bill Maher znany amerykański komik, postanawia zadać kilka pytań odnośnie religii zwykłym obywatelom i cenionym specjalistom, oraz przedstawicielom kościołów. Stara się przekonać ludzi, że nie wszystko o czym opowiada biblia jest prawdą.

Stary skąpiec Ebenezer Scrooge w noc wigilijną dostaje szansę, aby zmienić swoje życie na lepsze. Za sprawą trzech tajemniczych duchów, które odwiedzają go w noc przed Bożym Narodzeniem, widzi wybrane fragmenty ze swojego życia, które zaważyły na tym, jakim stał się człowiekiem. Duchy pokazują mu wszystkie złe uczynki i przestrzegają przed losem, który po śmierci spotka ludzi za życia oschłych i nieczułych, ukierunkowanych na siebie i zainteresowanych jedynie karierą.

Starego zgorzkniałego skąpca w noc wigilijną odwiedzają duchy, mające mu pokazać, że jeszcze nie jest za późno, aby zmienić się na lepsze.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.