Filmy miłość, opera, paryż

Ariane Chavasse, córka prywatnego detektywa, podsłuchuje rozmowę ojca ze swoim klientem, z której wynika, że zdesperowany mężczyzna postanawia zabić kochanka swej żony. W tym celu udaje się do hotelu Ritz, gdzie przebywają kochankowie, ale ten zamiar zamierza udaremnić Ariane.

Akcja filmu toczy się w Nowym Jorku u schyłku XIX wieku. Newland Archer, należący do wyższych sfer Manhattanu, zakochuje się - na krótko przed ślubem z dawno już mu przyrzeczoną i naiwną May Welland - w jej kuzynce, hrabinie Oleńskiej. Oleńska ze względu na odejście od męża skazana jest w nowojorskim towarzystwie na los osoby z zewnątrz. Moralny nacisk rodzin powoduje przerwanie romansu dwojga kochających się ludzi. Newland prowadzi odtąd podwójne życie jako małżonek i niedoszły kochanek, a w jego duszy toczy się walka między pożądliwą wyobraźnią a moralną odpowiedzialnością.

Do Paryskiej Opery zgłasza się Krystyna Daee, której głos zachwycił jednego ze sponsorów Opery - hrabiego de Chagny. Jednak z racji niskiego pochodzenia dziewczyny, żona nowego dyrektora, Carlotta - zazdrosna o każdą osobę, mogącą stanowić dla niej konkurencję na scenie - zamiast lekcji śpiewu proponuje nowo przybyłej pracę w swojej garderobie. Dzięki uprzejmości pracownika Opery, Christine może przez pewien czas zamieszkać w jednym z pomieszczeń w podziemiach budynku.Dziewczyna nie zna krążącej od kilkudziesięciu lat legendy o Upiorze, który podobno zamieszkuje tutejsze katakumby. Podanie głosi, że nosi on maskę, a każdy, kto by zobaczył jego twarz lub zapuścił się zbyt głęboko do katakumb, ginie... Tymczasem Christine niespodziewanie interesuje się tajemniczy nieznajomy, podający się za muzyka, który oferuje jej swą pomoc w nauce śpiewu. Nie wyjawia jej, kim jest i - aby nie zostać rozpoznanym, nosi maskę... Wraz ze zmianą dyrekcji, nastają dla Opery czasy dość niespokojne. Nowy dyrektor ani myśli przestrzegać ultimatum, ani żądań, przesyłanych mu w listach przez "Upiora", na czym zaczyna cierpieć kariera jego żony i jego samego...

Gusta i guściki pokazują nam prostackiego i ograniczonego umysłowo przemysłowca (Bacri), który mieszka w koszmarnie urządzonym mieszkaniu z niespełnioną projektantką wnętrz (Catillon). Darzy ona większym afektem hałaśliwego pieska niż własnego męża. Dla podpisania intratnego kontraktu biznesmen postanawia nauczyć się angielskiego. Jego prywatną nauczycielką zostaje atrakcyjna 40-letnia (Alvaro) – nieco sfrustrowana i zaczynająca odczuwać ciężar wieku- aktorka teatralna. Przemysłowiec początkowo nie zwraca na nią uwagi dopóki nie zobaczy jej na scenie. Zaczyna ją otwarcie adorować, co wydaje się zajęciem beznadziejnym: ich światy, kręgi towarzyskie, w których się obracają, gusta wreszcie są bardzo różne. W tle rozwija się inny związek: osobistego ochroniarza przemysłowca, byłego policjanta (Lanvin) i znajomej nauczycielki angielskiego (reżyser filmu Jaoui), barmanki dorabiajacej sobie sprzedażą haszyszu.

Paryż, 1922 rok. Ciężko chory Marcel Proust (Marcello Mazzarella), którego dni są policzone, kończy swe monumentalne dzieło "W poszukiwaniu straconego czasu". Na łożu śmierci przegląda zdjęcia. Pamięta swoje życie. Ale postacie rzeczywiste mieszają się z postaciami z fikcji. A fikcja stopniowo zyskuje pierwszeństwo przed rzeczywistością. Oto odwiedza Gilbertę (Emmanuelle Béart), swoją miłość z dzieciństwa, teraz żonę Saint-Loupa (Pascal Greggory). Marcel słucha wynurzeń Gilberty, ale jednocześnie powracają do niego inne wspomnienia. Z zakamarków pamięci wynurzają się kolejne osoby: baron de Charlus (John Malkovich), księżna Oriane (Edith Scob), pani Verdurin (Marie-France Pisier) i Odette (Catherine Deneuve).

W okupowanym przez nazistów Paryżu, młoda akompaniatorka Sophie Vasseur dostaje pracę u słynnej piosenkarki Ireny Brice. Gdy mąż Ireny, Charles, biznesmen współpracujący z nazistami, walczy z własnym sumieniem, Irena staje się obsesją Sophie...