Filmy przyjaźń, artysta, fotografia

Nagrodzony Oscarem za najlepszy film zagraniczny mocny, realistyczny i wstrząsający obraz życia na przedmieściach Johannesburga. Festiwalowe wydarzenie roku – zdobywca nagrody publiczności w Toronto, nominowany do Złotych Globów, Europejskich Nagród Filmowych, BAFTy. Film pokazuje sześć dni z życia młodego, bezwzględnego gangstera – Tsotsi. Pewnej nocy pijany i rozwścieczony ciężko rani przypadkową kobietę i kradnie jej samochód. Odjeżdżając, nie wie, że na tylnym siedzeniu jest dziecko…

Przed spotkaniem Johna, Elizabeth była mądrą, doświadczoną kobietą, w pełni kontrolującą swoje życie. John sprawił, że poznała swe prawdziwe oblicze. Zabrał ją w podróż do krainy erotycznej fantazji i... koszmarów. Wkrótce Elizabeth musi dokonać wybory między swoją namiętnością i pożądaniem a zachowaniem rozsądku i przede wszystkim - zdrowia psychicznego.

Dwie młode Amerykanki, Vicky (Rebecca Hall) i Cristina (Scarlett Johansson) przyjeżdżają na wakacje do Barcelony. Vicky, inteligentna i czuła, ma niedługo wyjść za mąż; otwarta na emocjonalne i seksualne przygody Cristina to jej zupełne przeciwieństwo. Podczas pobytu, obie bohaterki dają się wciągnąć w niekonwencjonalną, romantyczną i seksualną przygodę z Juanem Antonio (Javier Bardem), charyzmatycznym malarzem, uwikłanym w burzliwą i skomplikowaną relację ze swoją byłą żoną, Marią Eleną (Penélope Cruz).

Człowiek na linie - Man on Wire, czyli artystyczne przestępstwo stulecia, to historia niesamowitego wyczynu jakiego dokonał 7 sierpnia 1974 roku Philippe Petit. Marzeniem tego francuskiego linoskoczka było przejście po linie rozciągniętej między zbudowanymi wówczas niedawno bliźniaczymi wieżami World Trade Center. Film Marsha odsłania kulisy przygotowań do tego wyczynu, niezwykłych związków międzyludzkich, przyjaźni oraz zbiegów okoliczności, które doprowadziły do spełnienia tego szaleńczego marzenia. Spaceru pomiędzy wieżami, których już nie ma.

Amerykanin Jack (Adam Goldberg) i Francuzka Marion (Julie Delpy) tworzą udany i nowoczesny związek. Jednakże podróż do Paryża, gdzie mieszka szalona rodzina Marion, sprawia, że związek pary przechodzi duży kryzys. Jack czuje się zagubiony pomiędzy ekscentrycznymi znajomymi narzeczonej, przyszłą teściową, która miała romans z gwiazdą rocka oraz zamachowcem, który podkłada bomby w komercyjnych restauracjach.

Jean jest dezerterem z armii kolonialnej i potajemnie przybywa do Hawru. Tam zachodzi do podrzędnej knajpy, w której poznaje Nelly. Kobieta ukrywa się przed swoim opiekunem Zabelem, który zabił jej narzeczonego. Unika również bossa miejscowych gangsterów, Luciena, który chce ją posiąść. Jean i Nelly zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia, co niebawem doprowadzi do tragedii.

Frida Kahlo z pasją poświęca się malarstwu po wypadku, z którego ledwie uszła z życiem. Natchnienia dostarcza jej burzliwe małżeństwo i trudna sytuacja polityczna.

Na niewielkiej stacji podczas II wojny światowej swoją pierwszą w życiu pracę rozpoczyna świeżo upieczony absolwent szkoły kolejarskiej Miloš Hrma. Właśnie tam wchodzi w dorosłe życie i przeżywa inicjację seksualną, by z młodzieńca stać się prawdziwym mężczyzną.

Sam Dent w Kanadzie. Szkolny autobus wpada w poślizg i stacza się z nasypu do rzeki. Ginie czternastu uczniów. Adwokat Mitchell namawia rodziców ofiar, by wystąpili o odszkodowanie. Dotknięci nieszczęściem mieszkańcy miasteczka początkowo idą za radą prawnika.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".