Filmy strajk głodowy, taniec

Historia zaczyna się w latach 30. XX wieku na Arktyce. Młody Eskimos, Avik, jest zafascynowany pracą brytyjskiego kartografa, Russella, który przybył do eskimoskiej wioski samolotem, czym wzbudził sensację. Kiedy Russell odlatuje do Montrealu, zabiera ze sobą Avika, ponieważ chłopak ma gruźlicę i potrzebuje profesjonalnego leczenia. Pobyt w mieście jest dla niego czymś niezwykłym - chłopak nawet nie podejrzewał, że takie miejsca istnieją. W szpitalu bohater, który jest Eskimosem jedynie w połowie, poznaje Albertine, pół-Indiankę pół-białą i zaprzyjaźnia się z nią na całe życie. Film pokazuje ich związek zawieszony pomiędzy dwoma, tak odmiennymi światami.

Mehmet jest nowym zdobywcą Stambułu. Pracuje w wodociągach, ma młodą narzeczoną. Podczas burdy po meczu zaprzyjaźnia się z Berzanem, ulicznym sprzedawcą i kurdyjskim aktywistą. Pewnego razu podczas kontroli autobusu policja odnajduje obok Mehmeta porzuconą torbę z bronią. Przesłuchanie staje się brutalne i długie, gdyż zatrzymany wygląda podejrzanie kurdyjsko (ma ciemne włosy i ostre rysy twarzy). To zdarzenie niesie za sobą przykre konsekwencje: krąg znajomych Mehmeta stopniowo się przerzedza, w pracy pojawiają się problemy, spotyka się z szykanami ze strony sąsiadów, jego dziewczyna się załamuje. Jedyną osobą, która w pełni go rozumie jest Berzan, jednak i on nieustannie ściera się z policją. Gdy wydarza się tragedia, Mehmet wyrusza w długą podróż na Wschód (do ojczyzny Kurdów) i przechodzi tam powolną, lecz nieodwracalną metamorfozę. Dramatyczna przypowieść o tożsamości, przyjaźni, lojalności.

Opowieść HBO o grupie amerykańskich sufrażystek, które na przełomie XIX i XX wieku podjęły walkę o prawa kobiet. Hilary Swank w głównej roli.

Akcja filmu toczy się w Paryżu w burzliwych latach 1968 - 1969. Studenci, a także związki zawodowe buntują się przeciwko polityce rządu. François (Louis Garrel) jest dwudziestoletnim poetą, który uchyla się od służby wojskowej. Lubi barykady, ale nie należy do takich, którzy rzucaliby koktajlem Mołotowa w policję. Nałogowo pali opium i dyskutuje o rewolucji ze swoim przyjacielem Antoine'm (Julien Lucas). Korzysta z tego, że Antoine odziedziczył w spadku mieszkanie - mieszka u niego i żyje na jego koszt. Poznaje rzeźbiarkę Lilie (Clotilde Hesme) i zakochuje się w niej z wzajemnością. Mija rok, a bohater nadal, delektując się dymem opium, pisze wiersze, kocha się z Lilie, dyskutuje o polityce. Czy zdobędzie się na odwagę, by uczynić coś, co odmieni jego egzystencję?

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.