Filmy irak, muzułmanin

W roku 2003, po obaleniu rządów Saddama Husajna, dwunastoletni Kurd imieniem Ahmed podróżuje wraz z babcią po zakurzonych i wyludnionych drogach północnego Iraku. W poszukiwaniu ojca chłopaka, który zaginął jeszcze podczas wojny w Zatoce, wyruszają na południe - do Babilonu. Ich podróż nie jest łatwa. Po drodze doświadczają chaosu, jaki ogarnął kraj, a jednocześnie trafiają na nieoczekiwanych sojuszników, którzy także poszukują bliskich.

Film opowiada o poświęceniu i miłości, które okazują sobie dzieci. Uczucia te są okazywane naturalnie, skromnie, z pokorą, wbrew trudnościom życia, wiele mówią o wielkości człowieka. Surowa rzeczywistość filmowego świata – ostra zima, ośnieżone szczyty gór, ascetyczne, graniczące z nędzą życie, wydobywają moralną wielkość decyzji małych bohaterów filmu. [opis dystrybutora]

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Irak, rok 2003. Shane Gulliver i Mark Tate to dwaj młodzi żołnierze armii brytyjskiej. Gdy kapitan ich oddziału ginie podczas patrolu od wybuchu przydrożnej bomby, żołnierze zaczynają przetrząsać okolice w poszukiwaniu sprawców zamachu. Gniew i strach powodują, że ich zachowanie zaczyna wymykać się spod kontroli... Do Anglii wracają z bagażem dramatycznych wspomnień oraz zdjęciami jeńców w charakterze pamiątek. Kiedy mroczne tajemnice wyjdą na jaw, będą musieli po raz kolejny stawić czoła swoim lękom i koszmarom.

Scenariusz został oparty na autentycznych wydarzeniach z marca 2006 roku, jakie rozegrały się w Mahmudiyah w Iraku. Grupa amerykańskich żołnierzy zgwałciła i spaliła czternastoletnią Irakijkę oraz zastrzeliła członków jej rodziny. Narracja główna filmu stylizowana jest na dziennik prowadzony przez bohaterów za pomocą camcorderu. Jest to jednak tylko jeden ze środków zwiększąjących wiarygodność wydarzeń przedstawionych w filmie. Pojawiają się w nim również zapisy z kamer przemysłowych, wideoblogi, filmiki zamieszczane przez żołnierzy na portalu YouTube, newsy telewizyjne, francuski dokument oraz rozgrywający się już w USA "obiektywny" epilog. Ta wielość formatów pokazuje wyraźnie, w jaki sposób media konstruują przekaz i ukierunkowują widzów na konkretny jego odbiór. Pierwsza wojna iracka była przez niektórych nazywana telewojną. Obecnie media prześcigają się w jak najszybszym i jak najbliższym prawdy relacjonowaniu tragedii.

Bill Maher znany amerykański komik, postanawia zadać kilka pytań odnośnie religii zwykłym obywatelom i cenionym specjalistom, oraz przedstawicielom kościołów. Stara się przekonać ludzi, że nie wszystko o czym opowiada biblia jest prawdą.

Stany Zjednoczone, lata 90. dziewiętnastego wieku. Frank T. Hopkins, doświadczony kurier słynnej poczty konnej Pony Express, niegdyś tropiciel pracujący dla armii, dowiaduje się o niezwykłym wyścigu zwanym "Ocean Ognia", organizowanym w Arabii Saudyjskiej przez bogatego szejka. Zaproszony do udziału w rywalizacji i skuszony wysoką nagrodą, postanawia wraz ze swym wiernym wierzchowcem - mustangiem Hidalgo - wziąć w niej udział. Wyścig liczy 3000 mil i jego trasa wiedzie przez pustynne tereny. Hopkins musi stawić czoło nie tylko dzikim żywiołom, ale i wielu bezwzględnym konkurentom.

Mehmet jest nowym zdobywcą Stambułu. Pracuje w wodociągach, ma młodą narzeczoną. Podczas burdy po meczu zaprzyjaźnia się z Berzanem, ulicznym sprzedawcą i kurdyjskim aktywistą. Pewnego razu podczas kontroli autobusu policja odnajduje obok Mehmeta porzuconą torbę z bronią. Przesłuchanie staje się brutalne i długie, gdyż zatrzymany wygląda podejrzanie kurdyjsko (ma ciemne włosy i ostre rysy twarzy). To zdarzenie niesie za sobą przykre konsekwencje: krąg znajomych Mehmeta stopniowo się przerzedza, w pracy pojawiają się problemy, spotyka się z szykanami ze strony sąsiadów, jego dziewczyna się załamuje. Jedyną osobą, która w pełni go rozumie jest Berzan, jednak i on nieustannie ściera się z policją. Gdy wydarza się tragedia, Mehmet wyrusza w długą podróż na Wschód (do ojczyzny Kurdów) i przechodzi tam powolną, lecz nieodwracalną metamorfozę. Dramatyczna przypowieść o tożsamości, przyjaźni, lojalności.

Film opowiada o Mamo - "kurdyjskim Mozarcie", który po upadku Saddama Husseina jedzie na koncert do irackiego Kurdystanu. Jego utopijna wizja "muzyki wolności" wydaje się bliska spełnienia. Dopełnieniem koncertu ma być kobiecy śpiew, który od czasu rewolucji islamskiej jest zakazany w Iranie, lecz stanowi nieodłączny element tradycyjnej muzyki Kurdów. Również muzyka Mamo skomponowana jest tak, że jej istotę stanowi kobiecy głos. Dlatego Mamo zamierza wziąć ze sobą w tę podróż śpiewaczkę i "przemycić" ją przez granicę irańsko-iracką, która przecina w pół jego ojczyznę... Podróży towarzyszy zła przepowiednia w związku ze zbliżającą się pełnią księżyca. Mamo nie zważa jednak na ostrzeżenia i złe wróżby, nic nie jest w stanie zmusić go do zmiany planów.