Filmy idol, lata 70.

Nashville, lata pięćdziesiąte XX wieku. Hank Garland (Waylon Payne) ma ogromny talent. Jego wrażliwość muzyczna pozwala mu osiągnąć sukces i występować na scenie z największymi – Royem Orbisonem, Patsy Cline, Hankiem Williamsem czy Elvisem Presleyem. Hank nie potrafi jednak wieść normalnego życia i cieszyć się sławą. Jest wybuchowy i pełen namiętności, ma kilkanaście pomysłów na minutę, obsesyjnie dąży do perfekcji. Wszystko to prowadzi do tragedii…

W latach pięćdziesiątych Sal Mineo (Val Lauren) był prawdziwym objawieniem. Uwielbiany przez nastolatki młody, utalentowany aktor zabłysnął drugoplanową rolą w filmie Buntownik bez powodu, za którą otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara (kolejną zdobył w 1960 roku za Exodus). Niemal dwie dekady później jego kariera stoi pod znakiem zapytania. Sal, po latach walki z uzależnieniem od narkotyków i alkoholu, postanawia w końcu żyć w zgodzie ze sobą i swoimi artystycznymi wyborami. Ujawnia, że jest homoseksualistą. Nieoczekiwanie, w czasie przygotowań do nowej roli, pada ofiarą brutalnego morderstwa.

Według powieści H.G. Wellsa, naukowiec i majsterkowicz buduje wehikuł czasu i używa go do badania odległej przyszłości, w której istnieją dwie ludzkie rasy, jedna łagodna i delikatna, druga ludożercza żyjąca pod ziemią. Maszyna zostaje skradziona przez podziemną rasę, podróżnik musi podjąć ryzyko bycia złapanym (i zjedzonym) żeby powrócić do swoich czasów.