Filmy prl, satyra

Do nowo oddanego bloku, po latach oczekiwań, lokatorzy zaczynają wprowadzać się do swoich mieszkań (z wyjątkiem Balcerka, który robi to z przymusu). Wszystkim kieruje gospodarz bloku – Anioł. W kolejnych odcinkach oglądamy humorystyczne perypetie głównych bohaterów. Na koniec Anioł… awansuje na stanowisko kierownika osiedla.

Statkiem podróżuje pasażer „na gapę”. Zostaje uznany za instruktora kulturalno-oświatowego.

Kasia Piórecka odchodzi z pracy, w której nikt jej nie szanował. Chce pracować jako taksówkarz, ale udaje się jej to osiągnąć dopiero w przebraniu mężczyzny. Dzięki nowej pracy poznaje Warszawę, jej mieszkańców i życie z zupełnie nowej perspektywy.

Opowieść o warszawskiej rodzinie Karwowskich. Serial zrealizowany przez Jerzego Gruzę, który stwierdził, że dla niego główny bohater Czterdziestolatka był Woody Allenem Polski lat 70. Idealista, pozbawiony sprytu, trochę fajtłapa, uczciwy i naiwny marzyciel. Śmieszność bohatera polegała na tym, że wszystkie zalecenia „odgórne”, nawet te absurdalne, traktował serio i próbował je realizować. Stefan i Madzia Karwowscy (Andrzej Kopiczyński i Anna Seniuk) – właściciele mieszkania w bloku i małego fiata, kobieta pracująca, która żadnej pracy się nie boi (Irena Kwiatkowska) i karierowicz Maliniak (Roman Kłosowski) – to dziś kultowe postaci polskiego kina.

Debiutancki film Kazimierza Kutza, złożony z trzech nowel, „Krzyż”, „Pies” i „Wdowa”, będących adaptacjami opowiadań Józefa Hena. Akcja toczy się w czasie II wojny światowej i tuż po niej. „Krzyż”: Franek Socha to wiejski fajtłapa i poczciwina. Podczas wojny wykazuje się jednak bohaterstwem i zostaje odznaczony Krzyżem Walecznych. Ma nadzieję, że po powrocie do rodzinnej wsi odzyska uznanie w oczach rodziny i znajomych. Wojnę postrzega jednak tylko jako działania frontowe. Po powrocie do domu przeżywa szok, gdy okazuje się, że wojna dotarła także tu, a z jego wsi zostały jedynie zgliszcza. „Pies”: Studium duchowej patologii spowodowanej przez wojnę. Do oddziału polskich żołnierzy przyplątuje się bezpański pies. Okazuje się jednak, że zwierzę zostało wyszkolone przez esesmanów do pilnowania jeńców w Oświęcimiu. Polacy wyładowują na nim swą nienawiść. „Wdowa”: Film pełen humoru i łagodnej satyry. Po wojnie w małym miasteczku na Ziemiach Zachodnich ludzie próbują odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Do miasteczka przybywa wdowa po bohaterze wojennym. Miejscowi traktują ją niemal jak obiekt kultu. Mało kto dostrzega, że jest ona wciąż młodą i atrakcyjną kobietą, która chętniej niż o żałobie myśli o przyszłości.

Inspektor PZU Anatol Kowalski jedzie na wakacje do Paryżewa. Nie jest to jednak prawdziwy urlop. Mężczyzna ma zdemaskować szajkę złodziei damskich kostiumów kąpielowych. Już na początku podróży popada jednak w tarapaty. W pociągu zamienia się walizkami z gościem ze Stanów Zjednoczonych.

Do działu kadr fabryki zgłasza się młody robotnik Henio. Zanim zostanie zatrudniony, musi dostarczyć najpierw mnóstwo dokumentów i wykonać badania lekarskie. Potem musi przejść kurs BHP i instruktaż przeciwpożarowy...

Satyra na system handlu w Polsce Ludowej. Mąż i żona oglądają w telewizji reklamę ciasta, które robi się i piecze bardzo szybko. Żona marzy o nowej kuchence, zaś mąż o czymś słodkim, wyrusza więc do miasta na zakupy produktów do ciasta.

Satyra na niezbyt eleganckie zachowania Polaków. Film wskazuje m.in., że nie należy wyrzucać niedopałków papierosów gdzie popadnie, a jeść trzeba kulturalnie.