Filmy prl

Gdy Fabian wraca do Polski, zakłada własny biznes. Niebawem zakochuje się w pięknej Modeście, która tajemniczo znika.

Posiadający polsko-niemieckie korzenie Jan Banaś (Mateusz Kościukiewicz) dorasta na Śląsku. Od dzieciństwa jego największą pasją jest piłka, a największym rywalem... oddany kumpel Ginter (Sebastian Fabijański). Z czasem rywalizacja przyjaciół przenosi się z podwórka na stadiony śląskich klubów - Polonii Bytom i Górnika Zabrze. A to nie koniec ich zmagań. Prawdziwe emocje zaczynają się, gdy w życiu gwiazd sportu pojawi się piękna Marlena (Karolina Szymczak). Walczący o jej względy Jan i Ginter szybko odkrywają, że w grze o miłość nie obowiązują żadne przepisy. Kiedy ciężka kontuzja kończy karierę Gintera, a samego Banasia przybliża do składu "orłów Górskiego", bohater staje przed trudnym, życiowym wyborem. Stawką jego decyzji będzie udział w olimpiadzie i piłkarskich mistrzostwach świata.

Powstająca z powojennych ruin Warszawa roku 1953 to miejsce, w którym wszystko jest możliwe. Wszechobecna niepewność, donosy i kontrola oswajane są wódką i dobrym towarzystwem, w podziemiach kościoła daje się słyszeć jazz, a przypadkowe spotkanie w toalecie z I sekretarzem Bolesławem Bierutem może zakończyć się niespodziewaną nietrzeźwością. To wszystko zna z własnego doświadczenia niejaki Pan T. – uznany pisarz, który mieszka w hotelu dla literatów. Mężczyzna utrzymuje się z korepetycji dawanych pięknej maturzystce, z którą łączy go płomienny romans. Pewnego dnia do sąsiedniego mieszkania wprowadza się chłopak z prowincji, który marzy o karierze dziennikarza. Pan T. staje się dla niego mistrzem i nauczycielem. Życie głównego bohatera nabierze tempa, gdy władze zaczną podejrzewać go o niecne zamiary wysadzenia Pałacu Kultury i Nauki, ponętna uczennica zaszokuje go niespodziewanym wyznaniem, a Urząd Bezpieczeństwa zacznie śledzić każdy jego ruch. W tej rzeczywistości pełnej absurdów trudno będzie zachować powagę.

Fascynująca biografia poetki Agnieszki Osieckiej. Serial przedstawia jej życie od wczesnej młodości, przypadającej na lata pięćdziesiąte, aż do śmierci, czyli lata dziewięćdziesiąte XX wieku. Tłem tej biograficznej opowieści są artystyczne, obyczajowe oraz polityczne realia tamtych czasów, poczynając od edukacji w komunistycznej szkole przez studia w Szkole Filmowej w Łodzi i kolorowy świat studenckich teatrzyków – warszawskiego STS-u i gdańskiego Bim-Bomu. To opowieść o spektakularnych sukcesach i porażkach Osieckiej, zarówno w walce z cenzurą, jak i wynikające z trudnych życiowych wyborów.

Do nowo oddanego bloku, po latach oczekiwań, lokatorzy zaczynają wprowadzać się do swoich mieszkań (z wyjątkiem Balcerka, który robi to z przymusu). Wszystkim kieruje gospodarz bloku – Anioł. W kolejnych odcinkach oglądamy humorystyczne perypetie głównych bohaterów. Na koniec Anioł… awansuje na stanowisko kierownika osiedla.

Niezwykle sprawny, błyskotliwy, pewny siebie. Potrafi znaleźć się w każdej sytuacji, rozwiąże najtrudniejszą kryminalną zagadkę. Nie oprze mu się żadna kobieta. Kto to taki? Porucznik Sławomir Borewicz, pierwszy milicjant PRL-u. Serial o jego przygodach kręcono ponad 10 lat. Za kanwę scenariusza posłużyła popularna seria opowiadań kryminalnych „Ewa wzywa 07” wydawanych przez wydawnictwo Iskry w latach 1968–1989. Łącznie ukazało się 146 tekstów. Intencją pomysłodawców (funkcjonariuszy MO) było przybliżenie w propagandowej formule kulis pracy milicjantów. Nic dziwnego więc, że serial „07 zgłoś się” był postrzegany jako odgórne zamówienie partii mające służyć poprawie wizerunku milicji w społeczeństwie. Twórcy serialu zaprzeczali, podkreślając jednocześnie, że tytułowy bohater nie należy do partii.

Zakochani w sobie Hania i Janek protestują przeciwko zdjęcia z afiszu "Dziadów" Mickiewicza. Niebawem ich miłość zostaje wystawiona na próbę.

Statkiem podróżuje pasażer „na gapę”. Zostaje uznany za instruktora kulturalno-oświatowego.

Pracownik muzeum, Stanisław Maria Rechowicz, oskarżony niesłusznie o przywłaszczenie sobie obrazu, ukrywa się w… damskiej sukience. Podejmuje pracę jako gosposia. Szybko zmienia kolejnych chlebodawców. U pana „profesora” zajmuje się skupowaniem cukru do produkcji bimbru. Pracę u nowobogackich traci, gdy staje w obronie swej napastowanej żony.

Widowiskowa rekonstrukcja dramatycznych wydarzeń z 17 grudnia 1970 roku, gdy oddziały wojska i milicji otworzyły ogień do gdyńskich stoczniowców. Historię śledzimy z punktu widzenia kaszubskiej rodziny Brunona Drywy (Michał Kowalski), zastrzelonego na przystanku SKM Gdynia Stocznia.