Filmy praca, reportaż

W lutym 1956 roku, po kilkunastu miesiącach budowy, ruszyła największa walcownia w Polsce, walcownia Nowej Huty im. Lenina. Na taśmie utrwalono ostatnie przygotowania i moment uruchomienia walcowni. Montaż i komentarz lektora podbijają dramaturgię tych chwil i przypieczętowują sukces jako wynik współpracy PRL z ZSRR. Maszyny pracują, a komunikaty z off-u meldują oddawanie do użytku kolejnych odcinków prac. Lektor (A. Łapicki) poddaje dokładny czas i komentuje upływ czasu zgodnie z konwencją, w okresie, kiedy efektywność, mierzona w konkretnych jednostkach, np. czasu, była znakiem epoki. „Ruszył pierwszy slab!” – czyli półprodukt przeznaczony do dalszego walcowania – obwieszcza lektor z ekscytacją. Obserwujemy drogę rozżarzonego slabu przez kolejne etapy walcowania. W finale uśmiechy i podpisy polskich i radzieckich robotników pieczętują triumf wielkiej budowy socjalizmu.

Na głęboką prowincję do biednej wiejskiej szkółki przyjechała nowa nauczycielka. Rozpoczyna swój pierwszy dzień pracy od spotkania z dziećmi i rodzicami. Poznaje dzieci, po kilkoro w czwartej i trzeciej klasie. Uczniowie mają duże zaległości z polskiego i matematyki, poza wsią nie widziały świata.

Dla Becky (Rachel McAdams, Pamiętnik), wydawanie programu telewizyjnego w Nowym Jorku było spełnieniem marzeń... do czasu, kiedy prowadzący go Mike (Harrison Ford, Poszukiwacze Zaginionej Arki) i Colleen (Diane Keaton, Lepiej późno niż później) wypowiedzieli sobie wielką, otwartą wojnę. Zrobienie dobrego programu z obsadą pełną ekscentryków i skandalicznymi historiami graniczy z cudem, ale Becky zrobi wszystko, by sprostać temu zadaniu.

W czasie wydarzeń sierpniowych w 1980 roku autor scenariusza Aleksander Ścibor-Rylski przebywał za granicą. W ciągu sześciu dni na podstawie dokumentów, relacji świadków, zapisów magnetofonowych napisał scenariusz Człowieka z żelaza. Wyjaśniając tytuł filmu powiedział: Birkut przyjechał ze wsi na budowę Nowej Huty twardy i takim pozostał. Narasta w nim świadomość, ale jako charakter pozostaje monolitem od początku do końca. Jego syn najpierw prezentuje się jako młody człowiek, dość nieufny i zamknięty w sobie. Jest dopiero takim kawałkiem żelaza, który trzeba wykuć. I wykuwa go życie - śmierć ojca, rok 1976, działalność w wolnych związkach zawodowych i wreszcie sam strajk. Fabuła filmu jest kontynuacją losów rodziny Birkutów. Syn Mateusza Birkuta, Maciek Tomczyk, jest robotnikiem w stoczni gdańskiej. Jest także aktywnym działaczem komitetu strajkowego. Dziennikarz radiowy Winkel otrzymuje polecenie zrealizowania reportażu kompromitującego Tomczyka. Winkel przyjeżdża do Trójmiasta, składa wizytę Badeckiemu, przedstawicielowi lokalnych władz.