Filmy zdrada, torturowanie, sadyzm

Życie wielkiego miasta, kariery wielkich gangsterów, prohibicja i pokątny handel alkoholem. Oto tło dla wielkiego fresku Sergio Leone, filmu Dawno temu w Ameryce. Prawdziwa opowieść o dorastaniu i życiu wśród nowojorskiej mafii, pełna przemocy i brutalności, lecz niepozbawiona elementów radosnych czy wręcz komicznych. Historia wielkiej przyjaźni, wielkiej miłości i wielkiej zdrady.

Kilka arystokratycznych rodzin walczy o kontrolę nad krainą o nazwie Westeros.

Jeden z niewielu filmów, który zanim wszedł na ekrany kin już wzbudził ogromne emocje i kontrowersje. Protestowali m.in. Żydzi, którzy stwierdzili że obraz ten ukazuje ich jako oprawców Jezusa. Film opowiada ostatnie godziny życia Jezusa z Nazaretu, który dla jednych był Mesjaszem, dla innych heretykiem, i oszustem. Trzeba zaznaczyć iż film jest przeznaczony wyłacznie dla dorosłych (i to dla takich o mocnych nerwach). Film wręcz "ocieka" krwią - sceny zarówno biczowania, jak i samej śmierci Jezusa na krzyżu, są ukazane bardzo realistycznie. Gibson doskonale ukazał klimat tamtych czasów (m.in. dlatego iż postacie mówią językami biblijnymi), i to może przemawiać za tym filmem. Sama jednak przemoc wobec Chrystusa, i zachowanie Jego oprawców, sprawia że widz zamiast skupić sie na "doznaniach duchowych" (większość filmów poświęconych Mesjaszowi, właśnie ku temu skłania), myśli jedynie o tym jak jest możliwe by człowiek coś takiego (mowa o biczowaniu) przeżył. Obraz zamiast ukazać "cierpienie duchowe" Jezusa, ukazuje Go jako okropnie cierpiącego (fizycznie) człowieka - to właśnie zadecydowało o tym, iż film ma tak wielu przeciwników.

Jest to historia żydowskiej piosenkarki o imieniu Rachel. Udaje jej się uniknąć śmierci z rąk Niemców i przedostać na południe Holandii. Jesienią 1944 roku przyłącza się do holenderskiego ruchu oporu pod pseudonimem "Ellis". Chcąc zyskać uznanie wśród ruchu oporu przefarbowuje swoje włosy na blond i uwodzi niemieckiego oficera. W końcu jednak zostaje zdradzona przez kogoś z wewnątrz ruchu oporu i oskarżona o szpiegostwo. W 1945 roku zostaje oswobodzona... Rozpoczyna prywatne śledztwo by ustalić, kto ją zdradził.

Akcja filmu rozgrywa się w przyszłości, w nieznanym mieście, choć niektóre szczegóły mogą wskazywać, że jest to Londyn bądź Nowy Jork. Obraz opowiada historię Alexa DeLarge, młodego, inteligentnego człowieka z dobrze ułożonej rodziny, miłośnika muzyki klasycznej (przede wszystkim Beethovena), zadawania gwałtu i przemocy. Alex jest przywódcą małej grupy podobnych mu przestępców. Podczas jednego z napadów wspólnicy Alexa zdradzają go i pozwalają mu wpaść w ręce policji. Oskarżony o morderstwo zostaje skazany na karę więzienia. Po dwóch latach zgadza się wziąć udział w eksperymencie, mającym na celu szybką resocjalizację więźniów przy pomocy tzw. techniki Ludovica.

Oparta na autentycznej historii opowieść o brutalnych torturach, gwałcie i morderstwie Sylvii Likens popełnionym w stanie Indiana w 1958 roku. Film jest adaptacją powieści Jacka Ketchum'a o tym samym tytule.

Film powstał na podstawie powieści M. D. Sade "120 dni Sodomy". Jego akcja toczy się w czasie II Wojny Światowej we Włoszech. W republice Salo trwają poszukiwania młodych, atrakcyjnych ludzi, którzy zostaną wykorzystani do orgii kierowanej przez nazistów.

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Doktor Lynn Denlon zostaje porwana, jak sie później okazuje - przez Amandę, by ta uratowała umierającego Jigsawa. Zostaje wplątana w zabójczą grę. Jeżeli Jigsaw umrze, uruchomi się jej urządzanie na szyi i rozwali jej głowę. W tym samym czasie, mężczyzna Jeff także został wplątany w grę psychopatów. Bowiem znajduje się w korytarzu, prowadzącym do różnych pokoi. W oznaczonych przez Jigsawa pokojach znajdują się osoby, które w jakiś sposób przyczyniły się do śmierci jedynego synka Jeffa. Od niego będzie zależeć czy przeżyją. Jeżeli Jeff dotrze do końca gry i przeżyje, wtedy uratuje doktor Lynn, o ile ta utrzyma przy życiu Jigsawa.

Akcja obejmuje okres od zimy 1957 do końca 1960, cofając się w retrospekcji do wypadków 1954 roku. Dały one początek narodowowyzwoleńczej walce ludu algierskiego. Opis ogranicza się do miasta Algier, a właściwie do jego arabskiej dzielnicy Kazby.