Filmy samobójstwo, chaos

Ostatnie dni 1999 roku w Los Angeles. Całe miasto jest pogrążone w chaosie. Głównym bohaterem filmu, jest były policjant Lenny Nero (Ralph Fiennes), który handluje elektronicznymi zapisami ludzkich przeżyć. Na jednym z clipów Lenny widzi morderstwo.

Akcja obejmuje okres od zimy 1957 do końca 1960, cofając się w retrospekcji do wypadków 1954 roku. Dały one początek narodowowyzwoleńczej walce ludu algierskiego. Opis ogranicza się do miasta Algier, a właściwie do jego arabskiej dzielnicy Kazby.

Reżyser teatralny zamierza wystawić do bólu realistyczną sztukę teatralną opowiadającą o jego własnym życiu. Wraz z postępem prac nad sztuką rozpada się jego życie prywatne.

Pewne miasto zostaje dotknięte nagłą epidemią białej ślepoty. Wybucha panika. W obliczu szerzącej się epidemii władze decydują się odizolować chorych. Wraz z gwałtownie rosnącą liczbą pacjentów dramatycznie pogarsza się ich sytuacja. Ludzie organizują się grupy, porcjowane jest jedzenie, zaczyna się brutalna walka o władzę. Naocznym świadkiem tego jest kobieta, która zachowała wzrok i postanowiła podążyć za swoim ociemniałym mężem, aby pomóc mu przetrwać w tym koszmarze.

Jeden z roponośnych krajów, któremu przewodzi postępowy i reformatorski książę Naser, zrywa dotychczasową współpracę z amerykańskim koncernem Connex, decydując się na podpisanie lukratywnego kontraktu z firmą z Chin. Dla amerykańskiej korporacji ta decyzja oznacza mniejsze wpływy, spółka postanawia przejąć konkurencyjne przedsiębiorstwo Killen, które weszło w posiadanie praw do eksploatacji bogatych złóż ropy w Kazachstanie. Fuzja wzbudza jednak zainteresowanie Departamentu Sprawiedliwości, który podejrzewając korupcję zleca przeprowadzenie kontroli firmie prawniczej z Waszyngtonu. Te decyzje stają się początkiem szeregu wydarzeń, w których dużą rolę odegrają oficer CIA Bob Barnes, adwokat Bennett Holiday, analityk branży energetycznej Bryan Woodman, szef firmy Killen - Jimmy Pope oraz ubodzy emigranci pracujący na polach naftowych.

Surrealistyczny film w wyśnionym klimacie, opowiadający historię szalonego naukowca, który porywa dzieci, by kraść im marzenia. Ma nadzieję, że uda mu się dzięki temu powstrzymać proces starzenia się. Jednak któregoś dnia mała dziewczynka wyrusza na poszukiwania zaginionego młodszego brata i trafia do Miasta Zaginionych Dzieci...

Król Hidetora podbija ogromne terytoria, przez całe życie morduje i grabi inne narody. Jego najstarszy syn, Taro żeni się z Lady Kaede, której cała rodzina została wymordowana przez Hidetora. Średni syn, Jiro wziął ślub z księżniczką z innego klanu, której najmłodszemu bratu Hidetora kazał wyłupić oczy. Najmłodszy syn, Saburo ostrzega wszystkich, że nastąpi chaos i ucieka z rodzinnego domu. Wkrótce po tym Hidetora dowiaduje się, że jego synowie Taro i Jiro nie ufają mu. Ich wojska ruszają na zamek Hidetora i zabijają wszystkich, z wyjątkiem Hidetora i głupca o imieniu Kyoami. W trakcie bitwy, Taro zostaje zastrzelony przez jednego z wojowników Jira. Hidetora wychodzi z płonącego zamku i gdy wojska to widzą odsuwają się krok po kroku. Patrzą się jak przechodzi przez bramę i idzie w kierunku wrzosowisko. Ten były władca odchodzi od zmysłów i jedyna osoba, która zostaje przy nim jest głupiec Kyoami. Na wrzosowisku spotyka niewidomego chłopca, któremu w przeszłości wyłupał oczy. Teraz musi zapłacić za wszystkie swoje zbrodnie.

Michaela (Christian Ulman) i Bruna (Moritz Bleibtreu), mimo że są przyrodnimi braćmi, dzieli prawie wszystko. Łączy jedynie osoba matki (Nina Hoss), która zaniedbała chłopców, by wieść beztroskie życie podróżującej hipiski, pozostawiając braci pod opieką dziadków. Michael, introwertyczny biolog molekularny jest tak pochłonięty badaniami genetycznymi, że unika wszelkiej bliskości, gdy tymczasem Bruno - przeciwnie - jest niewolnikiem własnych fantazji, płacącym słono za erotyczne usługi. Wszystko nagle się zmienia, gdy obaj mężczyźni (będąc około trzydziestki), spotykają na swej drodze miłość.

Doświadczony i pozbawiony złudzeń lekarz, szef jednego z dużych, miejskich szpitali, z przerażeniem przypatruje się instytucji, którą prowadzi. Wie jak wiele tam kłamstwa, niekompetencji, pomyłek i karygodnego bałaganu. Próbuje występować przeciwko takiemu stanowi.

21-letni Paul (Jean-Pierre Léaud) poszukuje pracy i wypowiada się przeciwko wojnie w Wietnamie. Jest zakochany w Madeleine (Chantal Goya), młodej piosenkarce, która jest bardziej zainteresowana swoim sukcesem w tej dziedzinie, niż sentymentem do jej adoratora. Paul w końcu znalazł pracę w instytucie badawczym, gdzie jest odpowiedzialny za badania społeczne. Mieszka teraz tymczasowo z dwoma koleżankami.