Filmy choroba, aktor, reżyser

Niezwykle utalentowany aktor i samotnik Harish Mishrav (Amitabh Bachchan) ponad wszystko kocha teatr. Młody reżyser Siddharth (Arjun Rampal) za wszelką cenę chce, aby gwiazdor wystąpił w jego najnowszej produkcji. Mimo wielkiej pogardy Harisha do kina w końcu zgadza się on na propozycję reżysera. To zdarzenie całkowicie odmieni jego dotychczasowe życie…

Friedrich W. Murnau kręci swego "Nosferatu" na planie w Europie Wschodniej. Reżyser chce zrealizować najbardziej realistyczny film wszechczasów. Do roli tytułowej zatrudnia więc prawdziwego wampira, Maxa Schrecka. Dziwne zachowanie Schrecka tłumaczy swej ekipie nowatorskim podejściem aktora do zawodu - jest to aktor, który uczył się u samego Stanisławskiego. Jeśli Schreck stworzy postać na miarę pragnień Murnau′a i powściągnie swe wysoce niestosowne żądze do zakończenia produkcji, jako zapłatę otrzyma dostęp do szyi gwiazdy filmu, Grety. Wkrótce staje się jednak jasne, że Schreck nie ma ochoty lub nie jest w stanie powstrzymać żądzy krwi.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

To opowieść o reżyserze, który kręci film z członkami własnej rodziny w rolach głównych, ale też historia relacji bohatera z umierającym rodzicem, przejmująca także dlatego, że odejście ojca autora tego filmu ponuro zrymowało się z ekranowymi wydarzeniami. Tytuł "Kino umiera, mój ojciec także" można odczytać w drugą stronę: dopóki kino żyje, żyje także mój ojciec. Podobnie jak w jednej ze scen "Amatora" Krzysztofa Kieślowskiego, również tutaj nagrania okazują się sposobem na przedłużenie komuś życia. Śmierć kina – wieszczona przez twórców i teoretyków z zatrważającą regularnością – jest tak naprawdę straszna dopiero wtedy, gdy niesie ze sobą utratę kogoś bliskiego.