Filmy torturowanie, przeczucie

Ekranizacja pierwszej części trylogii Tolkiena, „Drużyna pierścienia”, zapoznaje widzów z czarodziejskim światem Śródziemia i jego mieszkańcami – ludźmi, hobbitami, elfami, krasnoludami, czarodziejami, trollami i orkami. W tej części trylogii młody i nieśmiały hobbit, Frodo Baggins, odziedzicza pierścień – Jedyny Pierścień, narzędzie władzy absolutnej, które pozwoliłoby Sauronowi, mrocznemu Władcy Mordoru, rządzić Śródziemiem i zniewolić zamieszkujące je ludy. Frodo, wraz z lojalną kompanią hobbitów, ludzi, czarodziejem, krasnoludem i elfem, musi zabrać Pierścień do Szczelin Zagłady, gdzie został kiedyś wykuty, i zniszczyć go raz na zawsze. Taka podróż oznacza zapuszczenie się głęboko do krainy Czarnego Władcy, gdzie gromadzi on armię orków. Drużyna musi walczyć nie tylko ze złem czającym się wokół, ale i z wewnętrznymi waśniami oraz niszczącym wpływem samego Pierścienia. Przyszłość świata i przeznaczenie drużyny są ze sobą splecione.

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Od czasu gdy bogowie pozwolili na śmierć jego najbliższych, król Hyperion postanowił ich zniszczyć. By tego dokonać wraz ze swoimi legionami pustoszy Grecję, szukając legendarnego łuku Epirusa. Broń odnajduje jednak Tezeusz i wraz z kilkoma towarzyszami próbuje zniszczyć Hyperiona i jego armię, zanim ten uwolni Tytanów i rozpęta nową wojnę między nieśmiertelnymi.

Cris Johnson (Nicolas Cage) ma pewien dar: potrafi spoglądać w przyszłość i zmieniać bieg wydarzeń. Ostatecznie musi jednak wybierać między ocaleniem świata, a samego siebie.

Pewnego dnia w prowincjonalnym miasteczku Rockwell Fallus, pojawia się pracownik urzędu statystycznego Steve Kady mający zbadać dziwną niezmienność liczby mieszkańców od ponad stu lat. Początkowo wszystko wydaje się normalne, a miejscowi niezwykle życzliwi. Niestety z czasem wychodzi na jaw, że populacja musi zostać niezmieniona i nikt nie może dobrowolnie go opuścić.

Australia, koniec XIX wieku. Bracia Burns są poszukiwani w całym kraju za brutalne morderstwa i rozboje. Kapitan Stanley łapie dwóch z nich. Mike'a, najmłodszego, zabiera do więzienia, a starszemu, Charliemu, składa propozycję nie do odrzucenia. Ma on znaleźć i zabić trzeciego z braci, Arthura, który ukrywa się gdzieś na prerii, a wtedy razem z Mikiem będą mogli odejść wolno. Charlie przystaje na tą propozycję i wyrusza na poszukiwania starszego brata.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".