Filmy okupacja

Akcja Bękartów Wojny rozpoczyna się w okupowanej przez Niemców Francji, gdzie Shosanna Dreyfus (Mélanie Laurent) jest świadkiem egzekucji swojej rodziny z rozkazu nazistowskiego pułkownika Hansa Landy (Christoph Waltz). Cudem unikając śmierci, Shosanna ucieka do Paryża, gdzie przyjmuje nową tożsamość, jako właścicielka i operatorka niewielkiego kina. Tymczasem, gdzieś w Europie, porucznik Aldo Raine (Brad Pitt) organizuje elitarną grupę żydowskich żołnierzy, których zadaniem ma być krwawy odwet na nazistach. Nazwani „Bękartami”, ludzie Raine’a łączą swe siły z pracującą dla aliantów aktorką Bridget Von Hammersmark (Diane Kruger) i wspólnie planują zamach na kluczowych przywódców Trzeciej Rzeszy. Losy wszystkich zbiegną się w kinie, w którym także Shosanna zamierza dokonać własnej zemsty!

Opowieść o młodych, pełnych życia i namiętności warszawiakach. Żyją tak, jakby każdy ich dzień miał się okazać tym ostatnim. Nie wynika to jednak z nadmiernej brawury czy młodzieńczej lekkomyślności - taka postawa jest czymś naturalnym w otaczającej ich rzeczywistości. Głównych bohaterów filmu poznajemy na krótko przed wybuchem Powstania. Konspiracja to dla nich nie tylko patriotyczny obowiązek, ale i młodzieńcza przygoda, okazja do zabłyśnięcia przed rówieśnikami, zaimponowania dziewczynom. Na podziemnych szkoleniach romansują, popisują się, snują plany. Nie wiedzą, że nadchodzące lato będzie dla nich prawdziwym egzaminem życia. Nie wiedzą, że Historia ma wobec nich pewne plany... Połączeni przyjaźnią bohaterowie Miasta 44 tworzą jeden z najodważniejszych powstańczych oddziałów. Stają się świadkami poświęcenia czy bohaterstwa, ale także okrucieństwa, zdrady i zbrodni. Uczą się miłości i poznają, czym jest nienawiść. Wbrew woli otrzymują od historii krwawą i brutalną lekcję dojrzewania.

Jesse i Celine spotkali się po raz pierwszy w połowie lat 90. Noc spędzona wspólnie w Wiedniu w atmosferze spontaniczności i wzajemnego oczarowania zaowocowała zmianami w ich życiu. Dziewięć lat później ich drogi krzyżują się ponownie. Spotykają się w Paryżu... i mają tylko jedno popołudnie na podjęcie decyzji, czy powinni dzielić ze sobą każdy kolejny dzień.

Biografia Władysława Szpilmana, wybitnego polskiego pianisty żydowskiego pochodzenia, który przeżył piekło wojny.

Koniec II wojny światowej. Grace wraz z dwójką dzieci mieszka w pięknym witoriańskim dworze. Chłopiec i dziewczynka cierpią na rzadką chorobę, fotofobię – alergię na światło słoneczne. W ponurym domu obowiązują bezlitosne reguły: dom jest zawsze pogrążony w półmroku, a drzwi nie wolno otwierać, nie zamknąwszy uprzednio wszystkich innych. Nagle dzieją się bardzo dziwne rzeczy. Czemu służba opuszcza dom w niewyjaśnionych okolicznościach? Dlaczego córka opowiada o dziwnych postaciach krążących po domu i dlaczego Grace ma wrażenie, że nie są to dziecinne fantazje?

Z pozoru niewinne, ale tragiczne w skutkach nieporozumienie sprawia, że ukochany Cecylii (Keira Knightley) zostaje skazany za zbrodnię, której nie popełnił. Dopiero po latach rozłąki bolesna tajemnica wyjdzie na jaw. Ich miłość już nigdy nie będzie taka, jak przedtem.

Błaznowaty wieśniak przybywa do dużego miasta w Toskanii, zakłada rodzinę. Wybucha wojna, wkraczają Niemcy, wieśniak, jako pół-Żyd trafia do obozu koncentracyjnego wraz z najbliższą rodziną. Próbuje jednak przekonać syna, że pobyt w obozie jest jedynie pewną formą zabawy dla dorosłych.

To opowiedziana z humorem niezwykle osobista opowieść o dzieciństwie pewnego chłopca w czasie zgiełku późnych lat sześćdziesiątych.

Miller przewodzi operacji terenowej w poszukiwaniu broni masowego rażenia w Iraku. Sprawdzając kolejne prawdopodobne lokalizacje materiałów atomowych, zaczyna tracić wiarę, że rząd Husajna testuje broń nuklearną. Jego dociekliwość uświadamia mu, że jego wrogiem nie są tylko Irakijczycy. Miller zaczyna prowadzić własne śledztwo, by poznać prawdę i ocalić Irak przed wojną domową.

Jest rok 1938. Lee Miller, wzięta modelka i muza artystów, próbuje swych sił jako fotografka. W świecie zdominowanym przez mężczyzn codziennie musi udowadniać swoją wartość. Nie chce zajmować się jedynie modą i fotografowaniem pięknych wnętrz. Ma wielki talent do wydobywania w obrazach prawdy o ludzkim życiu, do nawiązywania niezwykłego porozumienia z bohaterami swoich fotografii, szczególnie kobietami. Gdy Europa pogrąża się w koszmarze II wojny światowej, Miller nie chce oglądać jej z bezpiecznej odległości. Wyrusza na front, by jako korespondentka wojenna brytyjskiego „Vogue’a” pokazać światu tragiczną prawdę o ludzkim wymiarze wojny. Jako jedna z pierwszych fotografów widzi z bliska poświęcenie żołnierzy, cierpienie cywilów i koszmar niemieckich obozów koncentracyjnych.