Filmy bar, aplauz

To realistyczne opowiedziana rekonstrukcja tragicznych wydarzeń, jakie miały miejsce 30 stycznia 1972 roku w północno-irlandzkim mieście Derry, a które uwiecznił w swej piosence "Sunday Bloody Sunday" zespół U2. Film opowiada o jednym z kluczowych epizodów konfliktu w Irlandii Północnej. Żołnierze Armii Brytyjskiej otworzyli wówczas ogień do uczestników pokojowego marszu przeciwko internowaniu działaczy opozycji i wprowadzaniu stanu wyjątkowego w Ulster. W wyniku strzelaniny zginęło 13 osób, a 14 zostało ciężko rannych. To wydarzenie, zwane Krwawą Niedzielą, stało się punktem zapalnym konfliktu irlandzkiego. Okazało się główną przyczyną wojny domowej, w którą wplątanych zostało wielu młodych ludzi, "bojowników o wolność", którzy wstąpili w szeregi IRA - Irlandzkiej Armii Republikańskiej. Krwawa Niedziela rozpoczęła trwającą ponad 25 lat falę przemocy i terroru.

Podupadająca gwiazda country, Bad Blake (Jeff Bridges), topi smutki w alkoholu. Spotyka na swej drodze reporterkę Jean (Maggie Gyllenhaal), dzięki której jego życie nabiera nowego sensu.To właśnie ona, wraz z jej synem, wydobędzie z Bad Blake'a uczucia, o których dawno już zapomniał.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Opowieść o dwójce dzieci, które uciekają z domu w poszukiwaniu ojca. Dwunastoletnia Voula i o siedem lat młodszy Aleksander przemierzają Grecję, dążąc do coraz bardziej iluzorycznego celu, jakim są Niemcy. Po drodze natykają się na obojętność i okrucieństwo świata dorosłych, którego jedyną jasną stroną jest młody aktor, Orestes. Voula zakochuje się w młodzieńcu, choć jej uczucie będzie jednostronne i nieszczęśliwe. Wędrówka bohaterów stanowi więc naukę o dorosłości, którą wyznacza samotność, bezdomność, strach i cierpienie.

Po aresztowaniu utalentowany oszust Moist von Lipwig, chcąc odzyskać wolność zgadza się na przyjęcie zaoferowanego mu przez patrycjusza Ankh-Morpork stanowiska poczmistrza.