Filmy reportaż, student

Tomek- bramkarz pierwszoligowego klubu zwolniony z powodu kontuzji - to wdowiec wychowujący trzynastoletnią córkę Martę. Mając na uwadze jej dobro postanawia wyprowadzić się z podrzędnej dzielnicy Warszawy, w której przez kilka ostatnich lat był zmuszony wynajmować mieszkanie. Jego wybór pada na Konstancin - ekskluzywną, podwarszawską miejscowość, gdzie Marta miałaby szansę na dobrą szkołę, lepsze sąsiedztwo i bardziej odpowiednie towarzystwo. Żeby jednak jego marzenie mogło się spełnić Tomek w nowym miejscu musi znaleźć zarówno mieszkanie, jak i pracę. Tomek w trakcie swoich poszukiwań przypadkowo spotyka Barbarę (Elżbieta Słoboda), która - nie zawracając sobie zupełnie głowy takim drobiazgiem, jak płeć - przystojnego czterdziestokilkulatka uważa za odpowiednią osobę na stanowisko prowadzącego dom jej córki, Agaty.

Janek i Witek są pracownikami prywatnej stacji telewizyjnej, a ich specjalnością są sensacyjne tematy. Pewnego dnia w ich ręce trafia kaseta wideo z informacją, że znany polityk był zamieszany w śmierć Stanisława Pyjasa. Janek i Witek zaczynają "drążyć" temat, ale na ich drodze pojawiają się kolejne przeszkody.

Film dokumentujący Krakowskie Juwenalia w 1959 roku.

W październiku 1949 roku odbyła się w Poznaniu prezentacja dorobku szkół artystycznych (dwóch akademii i siedmiu szkół plastycznych) zwana „popisami”. Towarzyszyły im obrady pedagogów nad rozwojem szkolnictwa artystycznego, z udziałem gości z ZSRR. Wystawa objęła fotomontaże, plakaty, wzornictwo przemysłowe: tkaniny, ceramikę, meble. Lektor – w myśl doktryny socrealizmu obowiązującej od 1949 roku – gani formalizm, groteskę, abstrakcję, a docenia realizm i użytkowość. Niektóre prace zostały wyróżnione zakupem do produkcji przemysłowej. W galerii malarstwa m.in. obrazy Konrada Nałęckiego, studenta ASP w Krakowie, przyszłego studenta PWSF w Łodzi. W auli UAM na obradach studentów widoczny jest Czesław Petelski, wówczas student PWSF w Łodzi. Z kolei współtwórca filmu, Andrzej Munk, uśmiecha się zza zootropu w pawilonie łódzkiej Szkoły Filmowej. „Popisy” to także koncerty, spektakle i pokaz etiud. Reportaż z poznańskich „popisów” wieńczą ujęcia pracy robotników, a spaja je z tematem filmu realistyczna rzeźba robotnika. Film zrealizowali studenci IV roku Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, wśród których głównym realizatorem był Andrzej Munk.