Filmy naukowiec, filozof

Cała fabuła filmu opiera się na luźno połączonych ze sobą rozmowach różnych ludzi, znajomych bądź też nie, na praktycznie każdy temat. Slackerzy rozmawiają o życiu, miłości, książkach, anarchii, świecie, który ich otacza i który, teoretycznie, ich nie potrzebuje. Slacker jest to bowiem amerykańskie określenie na dorosłego człowieka, który nic nie robi, ale zachowuje się jakby wiedział wszystko.

Wraz ze świętem Bożego Narodzenia świat obiegają doniesienia o zbliżającej się wojnie. Początkowo nikt nie chce w to uwierzyć, ale szybko okazuje się to prawdą. Lata mijają a konflikt wciąż trwa, choć ludzie utraciwszy większość wiedzy, powoli zmieniają się w barbarzyńców. Nieoczekiwanie nadzieję na spokojną przyszłość i odbudowę przynosi garstka ludzi chcąca odbudować świat.

W 1591 roku, za pontyfikatu Klemensa VIII, Giordano Bruno (Gian Maria Volontè), były mnich dominikański, powrócił do Wenecji i zamieszkał u szlachcica, który zaproponował mu gościnę. Tu swobodnie wygłasza tezy zbliżone do koncepcji kopernikańskich i filozofii pitagorejskiej naznaczonej panteistycznym humanizmem, w udowodnionej sprzeczności z obowiązującymi dogmatami katolickimi. Jego gospodarz nie traci czasu na zadenuncjowanie go władzom religijnym. Kardynał Sartori (Hans Christian Blech), który kieruje Świętym Oficjum, żąda jego przeniesienia do Rzymu, gdzie musi zostać przekazany Świętej Inkwizycji. Oskarżony o herezję i apostazję Bruno został spalony żywcem 17 lutego 1600 r.

Filmowcy poruszają aspekt globalnego wymiaru depresji i przybliżają wyniki badań socjologów, filozofów i neuropsychiatrów.