Filmy kościół, afrykanin

Lorenzo wraca z rodzicami z archipelagu Komory do Waszyngtonu. Wkrótce z chłopcem zaczyna się dziać coś niepokojącego - począwszy od zaburzeń na tle nerwowym, po problemy z narządami zmysłów. Lekarze długo nie umieją postawić właściwej diagnozy, która ostatecznie brzmi jak wyrok: ALD, czyli nieodwracalne zwyrodnienie mózgu, na które nie ma lekarstwa.

Rok 1943. Historia grupy Algierczyków wcielonych do armii francuskiej podczas II wojny światowej. Saïd, Abdelkader, Messaoud i Yassir są przedstawicielami różnych klas społecznych, których połączyła gotowość do walki z nazistami w obronie ojczyzny. Jednak ze względu na swe pochodzenie są traktowani jak żołnierze drugiej kategorii, których można w rozmaity sposób dyskryminować, na przykład obcinając racje żywnościowe. Nie jest też brana pod uwagę możliwość awansowania ich. Złota Palma w Cannes 2006 za główną rolę męską. Nominacja do Oscara 2007 za najlepszy film nieanglojęzyczny.

Jamie Shannon jest najemnikiem, który zostaje wynajęty przez brytyjskie towarzystwo górnicze zainteresowane przejęcie bogatych złóż w mały afrykański kraju Zangaro. Na drodze stoi pułkownik Kimba sprawujący dyktatorską władzę w Zangaro. W grę wchodzą wielkie pieniądze, wobec powyższego zleceniodawcy powierzają Jamie zorganizowanie specjalnego oddziału najemników i dokonanie przewrotu wojskowego. Shannon przyjmuje ofertę i kompletuje oddział ze swoich dawnych towarzyszy broni. Opracowują szczegółowy plan, kupują broń, wyposażenie i docierają do Angaro…

To historia Lolity Cassard, dwudziestolatki, która jest wściekła na cały świat, ponieważ nie wygląda jak dziewczyny z pism kolorowych, ani jak jej szczupła macocha. Tak strasznie chciałaby być piękna, przynajmniej w oczach swego ojca; pragnie skłonić go, żeby w ogóle chociaż na nią spojrzał. Jest to również historia mężczyzny, Etienne'a Cassarda, który nie za bardzo ogląda się na innych, ponieważ zbyt wiele czasu zajmuje mu przyglądanie się sobie - czuje, że się starzeje, wie także, co to znaczy być niekochanym, a obecną pozycję musiał sobie wywalczyć.[...] To historia ludzi, którzy wiedzą doskonale, co zrobiliby na czyimś miejscu, ale niezbyt dobrze radzą sobie na własnym.

Z jednej strony jest to 96-minutowy dziennik z podróży, z innej - medytacja nad naszą planetą. Reżyser Ron Fricke jeździł z 70 mm kamerą po całym świecie, by uwieczniać obrazy ludzi i natury. Niektóre z nich są zwyczajne, jak ruch uliczny na Manhattanie, inne - niezwykłe, jak zaćmienie słońca, jeszcze inne - pełne rozpaczy - jak widok śmieciarzy pełzających niczym kraby po wysypisku śmieci w Kalkucie.