Filmy miłość, krew, fortepian

Ada McGrath opuszcza rodzinną Szkocję i wraz z córką przypływa do Nowej Zelandii. Tam czeka na nią Alisdair Stewart, mężczyzna, którego poślubiła korespondencyjnie na polecenie ojca. Kobieta jest niemową, a ze światem porozumiewa się dzięki pomocy córki. Jej jedynym prawdziwym łącznikiem ze światem staje się jednak fortepian. To dzięki temu niezwykłemu instrumentowi nawiązuje ona przedziwną, pół handlową relację z żyjącym na styku cywilizacji białych i Maorysów Bainesem. Ich romans okazuje się wkrótce silniejszy niż przywiązanie do konwenansów wiktoriańskiego świata i tradycyjnie rozumianej moralności. Przepiękna dzika wyspa jest odtąd tłem dramatycznych wydarzeń, które stanowią przełom w życiu Ady.

Historia Devdasa i Paro, pary młodych Hindusów, kochających się od dzieciństwa. Kiedy Devdas musi wyjechać i zostawić Paro na 10 lat, oboje bardzo przeżywają ten czas, tęsknią za sobą i boją się, że nie wytrzymają próby czasu. Jednak po powrocie Devdasa z Londynu okazuje się, że ich miłość przetrwała, a młodzi chcą być znowu razem. Jednak przeciwne związkowi rodziny burzą ich szczęście.

Jean jest dezerterem z armii kolonialnej i potajemnie przybywa do Hawru. Tam zachodzi do podrzędnej knajpy, w której poznaje Nelly. Kobieta ukrywa się przed swoim opiekunem Zabelem, który zabił jej narzeczonego. Unika również bossa miejscowych gangsterów, Luciena, który chce ją posiąść. Jean i Nelly zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia, co niebawem doprowadzi do tragedii.

Spektakularne, dramatyczne, a przy tym zmienne i kapryśne pejzaże Islandii na bieżąco referują nam stan ducha bohaterów: wizualizują surowość zasad, portretują zlodowacenia duszy, zapowiadają spiętrzenie konfliktów. Przez zimne strumienie, nagie skały i szmaragdowe mchy zmierza ku nowej parafii luterański ksiądz Lucas (Elliott Crosset Hove). Młodemu Duńczykowi towarzyszy lokalny przewodnik i bajarz Ragnar (Ingvar Sigurðsson). Od początku ich relacja pełna jest napięć, bowiem kapłan ma misję i pasję kolonizatora, którym starzec uparcie się przeciwstawia.

Eddie Morra to pisarz cierpiący na depresję. Pewnego dnia, w wyniku eksperymentu, po zażyciu narkotyku staje się geniuszem.

Maj 1946 roku. Po dziewięciu latach internowania, Antonin Artaud (Sami Frey), aktor, artysta, pisarz, ostatecznie opuszcza azyl psychiatryczny, by powrócić do Paryża do swojej rodziny. Jacques Prevel (Marc Barbé), młody poeta, podąża za Artaudem w wędrówce między domem zdrowia Ivry'ego i Saint Germain-des-Prés, jednocześnie dążąc do tego samego co on: poezji, narkotyków i absolutów. Prevel staje się uczniem i towarzyszem jego geniuszu, którego kroniki obserwują aż do jego śmierci, dwa lata później. W tym powojennym Paryżu, gdzie poznaje nędzę i cierpienie, Prevel dzieli swoje życie między dwie kobiety, Rolande (Valérie Jeannet) i Jany (Julie Jézéquel), jednocześnie przywiązując się do Antonina, którego był synem, przyjacielem.

Wydarzenia rozgrywają się w latach międzywojennych, w katolickiej szkole dla chłopców. Przyjaźń 11-letniego Soupliera (Clément van den Bergh) i 15-letniego Sevraisa przyciąga uwagę szkolnego nauczyciela, opata de Pradtsa (Christophe Malavoy). Kapłan próbuje pomóc młodszemu uczniowi, mającemu problemy z zachowaniem, wynikami nauczania i przywiązuje się do niego. Zauważywszy, że przyjaźń między uczniami może przeszkodzić jego wpływowi na Soupliera, opat wykorzystuje swoją pozycję pod pretekstem obrony interesów dzieci, co doprowadza do dramatycznego rozwiązania...