Filmy sadyzm, masochizm

Marie (Caroline Ducey) jest niespełniona w swoim związku z Paulem (Sagamore Stévenin). Jej chłopak narcystyczny męski model, odmawia okazania jej jakiejkolwiek fizycznej miłości, a tym bardziej nie ma ochoty kochać się z nią. Sfrustrowana, postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i znajduje noc pełną czułości i namiętności w ramionach Paolo (Rocco Siffredi), człowieka, którego poznała w barze. Następnie uwodzi starszego mężczyznę, Roberta (François Berléand), który wprowadza ją w arkana sadomasochizmu. Marie pozwala żeby ją związywano i kneblowano. Jej flirt popycha ją do sytuacji w coraz większym stopniu przerażających i poniżających. Jednak po każdym takim spotkaniu wraca do swojego chłopaka, jak gdyby nic się nie stało.

Film zrealizowany przez Piera Paolo Pasoliniego. Jest to historia grupy młodych ludzi, uprowadzonych na polecenie faszystowskich dygnitarzy. Niewinni i niczego nieświadomi stają się częścią chorych i perwersyjnych zabaw o podłożu seksualnym.

Gary "Gal" Dove (Ray Winstone), londyński gangster po wyroku postanawia zerwać z przeszłością. Wraz z ukochaną żoną Deedee (Amanda Redman) odpoczywa w hiszpańskiej willi, żyjąc od sjesty do sjesty. Sielankę zakłóca przybycie dawnego kompana Dona Logana (Ben Kingsley), który chce namówić Dove'a na ostatni, wielki skok. Emerytowany rabuś nie chce wracać do przeszłości, gdyż wszystko układa mu się idealnie i jest szczęśliwy. Niestety Logan ma na niego haczyk.

Trójka nastolatków pozostaje izolowane od mediów i innych ludzi przez swoich rodziców. Warunkiem opuszczenia rodzinnej posesji jest utrata kła.

Bohaterem opowieści jest seryjny morderca, pan Brooks, który postanawia panować nad swoimi morderczymi skłonnościami. Nie pozwala mu na to jednak jego alter ego, ta część jego osobowości, która lubuje się w przemocy i zbrodni.

Aktorskie małżeństwo Monica Bellucci i Vincent Cassel zagrali w obrazie Noego parę, której związek wystawiony został na ogromną próbę. To film o mężczyźnie, który postanawia sam wymierzyć sprawiedliwość, zemścić się na bandycie, który brutalnie zgwałcił jego ukochaną. "Nieodwracalne" to opowieść o tym, że nasz los nie pozostaje w naszych rękach, pisze się sam. My decydujemy jedynie o tym, jak wiele potrafimy znieść. Śmierć jest nieunikniona, a czas, podobnie jak ból, radość i przyjemność to jedynie wytwór naszej wyobraźni. Ten film, napisany i zrealizowany w rekordowym czasie opisuje odwieczną zależność między krzywdą a zemstą. Zemsta jest nieodwracalna, podobnie jak dokonana krzywda. Tak jak każdy uczynek, tak jak wszystkie rzeczy w naszym życiu. Przed nami tylko jedna droga.

Lee Holloway to młoda, wrażliwa i piękna kobieta o masochistycznych skłonnościach. Po wyjściu ze szpitala psychiatrycznego usiłuje ustabilizować swoje życie. Zatrudnia się jako sekretarka w biurze adwokata Edwarda Greya. Mimo wysokich oczekiwań ze strony swego pracodawcy, kobieta jest zadowolona z posady. Wkrótce wychodzą na jaw nie tylko upodobania nowej sekretarki, ale i dziwne tendencje Edwarda.

Jak głęboko są w nas zakorzenione sądy, zachowania, sposób myślenia, wiara w Najwyższego, których uczymy się w dzieciństwie? Czy aby zrozumieć i ogarnąć niektóre sprawy musimy zakwestionować wszystko to, czego nas uczono? Czy aby zrozumieć to, że pewne rzeczy są poza nasza percepcją, trzeba uciec się do drastycznego posunięcia jakim jest samobójstwo? A może łatwiej jest zrozumieć, lub chociażby przyjąć pewne rzeczy takimi jakimi są?

Historia życia króla Anglii Edwarda II.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".