Filmy polska, polak

„Wesele w Kurnej Chacie” to niezwykła, muzyczna adaptacja słynnego dramatu Stanisława Wyspiańskiego. Reżyser Zbigniew Lesień, czerpiąc inspirację z kultowej inscenizacji Andrzeja Wajdy, stworzył współczesną, pełną humoru i tragizmu opowieść o Polsce i Polakach. Sercem filmu są nowe, oryginalne piosenki skomponowane przez Jana Kaczmarka. Te niezwykłe utwory, wykonane przez znakomitych aktorów, towarzyszą bohaterom w ich wzlotach i upadkach, podkreślając uniwersalność poruszanych tematów. Podobnie jak w dramacie Wyspiańskiego, wesele w Kurnej Chacie staje się pretekstem do głębokiej refleksji nad polską tożsamością. Bohaterowie, reprezentujący różne warstwy społeczne i pokolenia, zmagają się z podobnymi problemami. „Wesele w Kurnej Chacie” to film pełen kontrastów. Z jednej strony mamy do czynienia z licznymi sytuacjami komediowymi, wynikającymi z zabawnych dialogów i absurdalnych sytuacji. Z drugiej strony, film porusza poważne tematy, takie jak śmierć, przemijanie i sens życia.

Rok 1943, radziecki obóz pracy w Azji Środkowej. Dwaj Polacy – BOGDAN SOWIK (Leszek Herdegen) i STANISŁAW KRAWCZYK (Bronisław Pawlik) – pracują przy budowie wielkiego kanału. Pewnego dnia dowiadują się, że w Sielcach nad Oką formuje się polskie wojsko. Pragną się do niego dostać. Jeden z nich ma stary polski paszport, drugi nie ma żadnych dokumentów. Wkrótce udaje im się uciec z obozu... Jadą wagonami towarowymi i bydlęcymi. Ukrywają się w pociągach osobowych. Na chwilę znajdują schronienie u sympatycznej radzieckiej maszynistki w węglarce, lądują też na dachu jakiegoś wagonu, gdzie spotykają wędrowca, który podąża w tym samym kierunku co oni. W końcu trafiają do Sielc. Wraz z innymi uczestnikami szlaku bojowego I Dywizji Piechoty imienia Tadeusza Kościuszki biorą udział w bitwie pod Lenino. Wkrótce docierają do Polski. W Zamościu pomagają dwóm rzekomo głodującym kobietom. Ich oddział dowodzony przez porucznika Nagrabę walczy o przyczółek na Wiśle. Po bitwie okazuje się, że jeden z żołnierzy zaginął. Nikt nie wie, kto to był, co robił, czym się wyróżniał, a nawet czy na pewno zginął. Pozostanie nieznanym...

Jerzy (Robert Więckiewicz) jest pisarzem i nałogowym alkoholikiem. Poznajemy go w momencie, w którym uwierzył, że może wygrać z nałogiem. Zakochuje się w młodej dziewczynie (Julia Kijowska) i wreszcie czuje, że ma po co i dla kogo żyć. Jednak nie wytrzymuje długo. Pewnego dnia Jerzy idzie prosto do baru Pod Mocnym Aniołem, gdzie zaczyna picie. Potem kupuje alkohol w nocnym, wraca do swojego mieszkania i pije dalej. Bez końca.

Kanwą scenariusza stały się wojenne wspomnienia Salomona Perela – Żyda z Saksonii. Jego rodzina uciekając przed faszystowskimi prześladowaniami emigruje do Polski. Rozpoczyna się wojna. Salomon, uciekając przed Niemcami, trafia do sierocińca w Grodnie. Tu wstępuje do organizacji komsomolskiej, której staje się aktywnym działaczem. Kiedy wpada w ręce Niemców, ci dziwnym zbiegiem okoliczności uznają go za Aryjczyka w czystej postaci. Salomon robi wszystko, aby prawda o jego pochodzeniu nie wyszła na jaw. Zostaje gorliwym zwolennikiem ideologii hitleryzmu, a nawet bohaterem wojennym. Wkrótce zwierzchnicy doceniając jego zasługi, wysyłają go do elitarnej szkoły Hitlerjugend…

Jest rok 1776. Radca wiedeńskiej Kancelarii Nadwornej Henryk Klein (Mariusz Bonaszewski) otrzymuje skargę na hrabiego Jakuba Franka (Olgierd Łukaszewicz), który kilkanaście lat wcześniej został skazany za głoszenie herezji i zbiegł do Wiednia. Donos napisany został przez jego byłego wyznawcę, Jakuba Golińskiego (Andrzej Chyra). Klein dowiaduje się, że za zdradę Goliński został ukarany i obrabowany, a teraz czeka go śmierć ku przestrodze innych. Radca przeprowadza dochodzenie. Udaje mu się ustalić, że pseudomesjasz ogłosił się Bogiem, tworzy ze swoich wyznawców armię i szuka kontaktów z dworem cesarzowej Marii Teresy. Klein podejrzewa spisek, którego celem jest zamach stanu.

Rok 1612 był wyjątkowy w historii polskich stosunków z Rosją. Czasy anarchii i wewnętrznych walk o tron cara Rosji pchnęły sąsiedzkie kraje do starań o objęcie władzy na Kremlu. Udało się to Polakom. Najbardziej bezwzględny z polskich hetmanów (Michał Żebrowski) z oddziałami husarii dotarł do Moskwy. Wymordował prawowitych następców tronu i pojmał księżniczkę Ksenię Godunow (Violetta Davydovskaya). Ślub z nią miał zapewnić mu tytuł cara i władzę nad rozległymi terenami Rosji. Oprawca zakochał się jednak w swojej ofierze. Hetman stanął przed trudnym wyborem: uszanować jej wolność, czy nadal z krwią na rękach dążyć do władzy. Polska dwuletnia okupacja Kremla skończyła się w 1612 roku. Władzę w Rosji objęła na nadchodzące 300 lat dynastia Romanowów. Triumf prawowitych pretendentów do carskiego tronu oznaczał koniec planów Polaków, którzy chcieli przejąć władanie Rosją.

23 listopada 1966 roku przychodzą na świat dwie identyczne dziewczynki - jedna w Polsce, druga we Francji. Choć dzielą je tysiące kilometrów przez całe późniejsze życie czują ze sobą dziwną więź pomimo, że nigdy tak naprawdę się ze sobą nie spotkały. Są do siebie podobne jak dwie krople wody, obie mają problemy zdrowotne, obie kochają muzykę i obie mają takie same imię; Weronika i Veronique (w obydwu rolach - Irène Jacob). W pewnym momencie swego życia Weronika decyduje poświęcić się pracy artystycznej, którą raptownie przerywa śmierć. Veronique podświadomie odczuwa stratę kogoś bardzo bliskiego… W niewytłumaczalny, mistyczny sposób wyciąga wnioski z wydarzeń, które miały miejsce w Polsce. Wybiera miłość zamiast pasji.

Zakopane, gdzieś we wszechświecie. To właśnie miejsce wybrała na lądowisko swoich przedstawicieli pewna cywilizacja kosmiczna z intymnym problemem. Czeka na nich Yrek, ale nie tylko on. Dowiedziawszy się o celu jego pobytu, właściciel pensjonatu powiadamia media. Pojawienie się dziennikarzy zakłóca sekretne działania polskich i czeskich gangsterów oraz śledzących ich agentów. Wkrótce cichy zakątek pęka w szwach. Czy w tej sytuacji dojdzie do międzyplanetarnego spotkania?