Filmy relacja matka-córka, niemowlę

Przed laty na Kalokairi Donna odnalazła szczęście. Teraz na tej samej wyspie, w tym samym miejscu zastajemy Sophie Sheridan (Amanda Seyfried), córkę Donny, która rozpacza po śmierci matki (Meryl Streep). Wspiera ją Sam (Pierce Brosnan), jeden z trzech możliwych ojców dziewczyny. Wspólnie starają się spełnić marzenie Donny o renowacji tawerny i przekształceniu jej w bajeczny hotel Bella Donna. Na wielkie otwarcie hotelu przybywają przyjaciółki Donny, Tanya (Christine Baranski) i Rosie (Julie Walters). Menadżer hotelu, senor Cienfuegos, ostrzega jednak wszystkich, zapowiadając nadejście wielkiego sztormu. Kiedy wiatr i deszcz pustoszą wyspę, plany wielkiego otwarcia legną w gruzach. Co gorsza wstrzymany jest transport na wyspę. Gdy Rosie i Tanya próbują dodać Sophie otuchy, niebo rozjaśnia się i cudowna kolorowa flotylla przybywa na wyspę. Na jej pokładzie jest 150 rybaków gotowych świętować otwarcie hotelu, a pośród nich Bill (Stellan Skarsgard), Harry (Colin Firth) i Sky (Dominic Cooper), narzeczony Sophie. Ale to nie koniec atrakcji! Na otwarcie przybywa niespodziewania babcia Sophie, ekstrawagancka Ruby (Cher). Stojąc przed hotelem Bella Donna, Sophie czuje, że jej więź z matką nigdy nie była tak silna. Rozśpiewana i roztańczona fiesta jest tłem sekretu, jaki mają przed światem Sophie i Sky.

Inspirowana prawdziwym wydarzeniem, o którym głośno było w 2015 roku dzięki artykułowi w New York Magazine, historia byłych tancerek nocnego klubu, które mszczą się na swoich klientach (bankierach z Wall Street), za ich ordynarne zachowanie.

Mollie (Kirstie Alley) jest samotną, pracującą matką, która marzy, by znaleźć idealnego ojca dla swego dziecka. Jej synek Mickey, podjął już decyzję. Jego wybór padł na Jamesa (John Travolta), taksówkarza, który potrafi wnieść radość w życie każdego. Pech w tym, że Mollie nie chce nawet słyszeć o Jamesie. Mały Mickey musi popisać się nie lada fantazją, by zbliżyć do siebie tych dwoje, zanim będzie za późno.

Nagrodzony Oscarem reżyser Steve McQueen (Zniewolony. 12 Years a Slave) i współscenarzystka, autorka bestsellerów Gillian Flynn (Zaginiona dziewczyna) przestawiają pełen napięcia thriller ze zbrodnią, namiętnością i korupcją w tle. Wdowy to historia czterech kobiet, których nie łączy nic z wyjątkiem długu, pozostawionego im w spadku przez zmarłych mężów, uwikłanych w działalność przestępczą. Kobiety nie mają innego wyjścia, jak wziąć sprawy w swoje ręce i zawiązać spisek, który pozwoli im narzucić światu ich reguły gry.

Akcja filmu rozpoczyna się w momencie, kiedy władzę w Afganistanie przejmują Talibowie. Pewna wdowa postanawia zamienić swoją córkę w chłopca. Obcina jej włosy, ubiera jak przeciętnego chłopaka i wysyła do pracy. Wkrótce jednak dziewczynka trafia do Talibów, do szkoły terrorystów. Pozostaje już tylko kwestią czasu kiedy dowiedzą się, kim tak naprawdę jest Osama (Marina Golbahari)...

Marie (Eline Kuppens) to utalentowana biegaczka, która właśnie zakwalifikowała się na Mistrzostwa Świata. Niestety, ciągłe treningi odbiły ślad na jej zdrowiu i lekarz zakazał jej na miesiąc przygotowań. Młoda dziewczyna nie może znaleźć sobie zajęcia, dlatego korzysta z okazji i wprowadza się do nowo poznanego mężczyzny, Bobby'ego (Matthias Schoenaerts). Spokój zakłóca jej wiadomość, że poprzednia właścicielka mieszkania jej nowego chłopaka zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach. Marie podejmuje śledztwo w tej sprawie.

8-letnia dziewczynka musi zaakceptować fakt, że ojciec sprowadził do ich domu drugą żonę.

Na całym świecie zaczynają ginąć jedna za drugą piękne i młode dziewczyny. Za tymi porwaniami stoi Madam M i jej organizacja. Porwane dziewczyny stają się częścią misternie organizowanego planu, który ma doprowadzić do wyszkolenia kilku niezawodnych zabójczyń, posługujących się kobiet najlepszą bronią - ich nagim ciałem. Po pięcioletnim szkoleniu przeżywają tylko trzy dziewczyny: Charlene, Katt, Jill i zostają one płatnymi morderczyniami. Po kilku spektakularnych morderstwach ich tropem rusza agent CIA, Jack Chen...

24 godziny dramatu rodziny podczas godziny policyjnej ogłoszonej przez armię izraelską w palestyńskim obozie dla uchodźców w Strefie Gazy w 1993 roku.