Filmy retrospekcja, aktorka

Dziesięcioro obcych sobie ludzi znajduje się w samym środku nawałnicy. Są wśród nich kierowca Ed (John Cusacki), gwiazda telewizyjna, policjant i dziewczyna na telefon (Amanda Peet). Schronienie znajdują w odludnym motelu. Wkrótce zaczynają ginąć. Pozostali muszą rozwiązać zagadkę. Jeśli chcą przeżyć.

W okupowanym Paryżu Niemcy planują premierę filmu hitlerowskiej propagandy. Nie wiedzą, że właścicielką kina jest Żydówka, a grupa amerykańskich żołnierzy planuje zamach.

Jonathan Cooper jest poszukiwany przez policję. Mężczyznę podejrzewa się o to, że zabił męża swojej kochanki. Wierząca w jego niewinność inna kobieta udziela mu schronienia. Chcąc pomóc Jonathanowi, wspólnie ze swoim ojcem stara się wyjaśnić tajemnicę morderstwa. Kiedy dziewczyna odkrywa kim jest zabójca, jej życie znajduje się w dużym niebezpieczeństwie...

Czarna Dalia to opowieść o obsesyjnej miłości, pożądaniu i korupcji oparta na prawdziwej i do dziś nierozwiązanej historii brutalnego morderstwa Elizabeth Shore, początkującej hollywoodzkiej gwiazdki filmowej, która wstrząsnęła Ameryką. Zbrodnia ta była tak makabryczna, że zdjęcia ofiary nigdy nie zostały pokazane publicznie…

Film opowiada o życiu małej żydowskiej grupy gangsterów żyjących w Nowym Jorku i obejmujących ponad czterdzieści lat ich przestępczej działalności. Niepowodzenia, zawody miłosne, handel narkotykami i prohibicja – to ich codzienne życie. Z jednej strony mechanizm działania wielkiego biznesu, przemoc i krew, z drugiej zaś ich normalne pozaprzestępcze funkcjonowanie w rodzinie oraz smutna nostalgia o zmarnowanych życiorysach i wiecznie nieosiągniętej miłości…

Ricky (Antonio Banderas) wychodzi ze szpitala dla umysłowo chorych. Pierwsze kroki kieruje do byłej kochanki, "gwiazdki" kina porno, Mariny (Victoria Abril). Dziewczyna nie wykazuje zainteresowania kontynuowaniem dawno zakończonej znajomości, odtrącając adoratora. Ricky nie może pogodzić się z porażką. Zdesperowany, nachodzi ją w domu, a gdy Marina nie chce go wpuścić, ogłusza ją uderzeniem w głowę. Nieprzytomną zaciąga do sypialni i przywiązuje do łóżka. Dziewczyna staje się więźniem we własnym domu. Z czasem więzy, które początkowo były torturą, stają się elementem zmysłowej, erotycznej gry, w której nagrodą jest prawdziwe uczucie.

Na swoje alter ego Bergman wybrał 80-letniego profesora Borga, który jedzie z synową ze Sztokholmu do Lund na obchody własnego jubileuszu naukowego. Podróż staje się dla niego wędrówką przez obszary pamięci, refleksją nad życiem i stosunkami z ludźmi. Bohater przywołuje we wspomnieniach swoją pierwszą niespełnioną miłość, nieudane małżeństwo, trudne ojcostwo. Bliskość śmierci sprawia, że Borg uświadamia sobie, iż apodyktycznością, chłodem i obojętnością odgrodził się murem od innych, skazał się na rozpaczliwą samotność. Teraz będzie starał się powoli ów mur burzyć (co jest jedynie subtelnie zasygnalizowane, ale i tak stanowi wyjątkowy w twórczości reżysera promyk optymizmu).

Guido Contini (Daniel Day-Lewis) to ceniony włoski reżyser, którego ostatnie filmy zakończyły się klapą. Lada dzień ma rozpocząć zdjęcia do swojego nowego dzieła. Jednak nadal nie potrafi napisać do niego scenariusza. Artysta zaczyna szukać inspiracji w pięknych kobietach, które go otaczają: Luisie (Marion Cotillard) - wiernej żonie; Carlii (Penélope Cruz) - kochance; matce (Sophia Loren) - do której wraca we wspomnieniach; Claudii (Nicole Kidman) - jego muzie; Lilli (Judi Dench) - przyjaciółce projektującej kostiumy; Stephanie (Kate Hudson) - dziennikarce zafascynowanej jego filmami; Saraghinie (Fergie) - dziecięcym obiekcie westchnień.

Francuska studentka Celine i Amerykanin Jesse (Ethan Hawke) poznają się w pociągu jadącym do Wiednia. Wspólna rozmowa jest tak interesująca, że postanawiają wysiąść w Wiedniu i kontynuować rozpoczętą dyskusję. Początkowo błahe rozmowy przeradzają się w poważne dyskusje, a zauroczenie w głębsze uczucie.

Astrid (Alison Lohman) ma 12 lat i mieszka w Kalifornii. Ingrid, jej matka (Michelle Pfeiffer), jest równie piękną, co wyzwoloną poetką. Pewnego dnia w ich dość nietypowe, ale szczęśliwe życie wkracza Barry (Billy Connolly), który najpierw rozkochuje w sobie Ingrid, a potem łamie jej serce i rujnuje życie. Ingrid mści się na nim podając truciznę sporządzoną z jej ulubionego kwiatu - białego oleandra. Gdy matka zostaje skazana na dożywocie, Astrid rozpoczyna wieloletnią tułaczkę po rodzinach zastępczych, poznając smak zakazanej miłości, narkotyków, głodu, prób samobójczych i... miłości. Próbuje zachować własną tożsamość we wciąż zmieniającym się otoczeniu. Przez te wszystkie lata prowadzi korespondencję z matką. Astrid uczy ją, czym jest miłość, a matka daje jej siłę przetrwania.