Filmy przyjaźń, materiał archiwalny

Druga połowa lat siedemdziesiątych. Pełna temperamentu młoda reżyserka realizuje swój film dyplomowy, który będzie opowiadał historię błyskawicznej kariery i upadku jednego z bohaterów pracy socjalistycznej. Zbierając materiały, Agnieszka odkrywa coraz to nowe kulisy wydarzeń, dociera do ludzi, którzy znali Mateusza Birkuta i współtworzyli jego legendę. Bardzo szybko okazuje się, że rzeczywistość dokumentowana na czarno-białych taśmach była kreowana w o wiele większym stopniu, niż wolno o tym mówić. Gdzieś w tle cały czas stoją ludzie, którzy wszystkim mającym coś do powiedzenia chętnie zamknęliby usta. Agnieszka coraz bardziej emocjonalnie angażuje się w swoją pracę i nawet kiedy promotor odbiera jej sprzęt, nie zamierza się poddać. Sprawa zatacza coraz szersze kręgi, ale ciągle brakuje w niej najważniejszej postaci, nikt nie wie, co tak naprawdę stało się z Birkutem. Udaje się jednak znaleźć kogoś innego - jego syna, Maćka..

„W Centennial Park jest bomba. Macie trzydzieści minut”. Świat po raz pierwszy usłyszał o Richardzie Jewellu, pracowniku ochrony, kiedy ten zgłosił znalezienie ładunku wybuchowego podczas Igrzysk Olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. To zdarzenie sprawiło, że został uznany za bohatera, którego szybka i zdecydowana reakcja ocaliła życie wielu ludzi. Ale już po kilku dniach ten niedoszły policjant stał się głównym podejrzanym nie tylko dla FBI. Oczerniające i zniesławiające go media oraz opinia publiczna zmieniły jego życie w koszmar. Jewell zwrócił się o pomoc do niezależnego, antysystemowego adwokata Watsona Bryanta, stanowczo obstając przy swojej niewinności. Bryant, starając się oczyścić reputację klienta, szybko przekonuje się, że jednoczesna walka z agentami federalnymi, stanowymi, policją miejską i mediami jest naprawdę karkołomna. Dodatkowo nie pomaga mu fakt, że Richard podchodzi zbyt ufnie do tych, którzy próbują go zniszczyć.

Pewnej nocy w barze stary przyjaciel opowiada reżyserowi Ariemu powracający koszmar, w którym goni go 26 złych psów. Mężczyźni dochodzą do wniosku, że ma to związek z ich misją w izraelskiej armii podczas pierwszej intifady libańskiej na początku lat osiemdziesiątych. Zaskoczony Ari uświadamia sobie, że nic nie pamięta z tego okresu w swoim życiu. Zaintrygowany tą zagadką postanawia spotkać się i wypytać o to swoich starych kolegów i towarzyszy rozsianych po całym świecie. Musi poznać prawdę o tym czasie i o sobie samym. Poruszający i przerażający dokument animowany dotycząca niedawnej historii Bliskiego Wschodu.

W 1980 roku władze radiokomitetu wysyłają do Gdańska nie stroniącego od alkoholu redaktora Winkla, aby zebrał informacje oczerniające jednego z organizatorów stoczniowych strajków, Maćka Tomczyka. Wspomnienia ludzi, z którymi Winkiel przeprowadza wywiady, wykorzystują prawdzie materiały filmowe z protestów 1968 i 1970 roku oraz z okresu powstawania wolnych związków zawodowych i narodzin Solidarności.

Filmy, sukces, rozczarowania, przyjaciele, rodzina, okrucieństwo, dzieciństwo, władza, bunt, wolność – to filary widowiskowo zrealizowanego w warstwie wizualnej dokumentu w reżyserii Miloslava Šmídmajera. Obraz szuka odpowiedzi na kilka kluczowych pytań: dlaczego Miloš Forman musiał kręcić niektóre filmy właśnie w taki sposób, jak to robił? Skąd bierze się jego wewnętrzna siła? Jaka jest historia jego życia? Nie jest to typowy portret, który tylko przypomina kamienie milowe w karierze artysty. To raczej historia o okrucieństwie, utracie rodziców i synów oraz sile pokonywania demonów. O chęci odniesienia sukcesu i znalezienia wolności…

Rok 1973, Chile. Za rządów Salvadora Allende dyrektor prywatnej anglojęzycznej szkoły dla chłopców przyjmuje grupę biednych dzieci. Od samego początku pomiędzy nowymi uczniami, a dziećmi bogaczy, panuje niechęć i niezrozumienie. Wyjątkiem są fajtłapowaty Gonzalo i pewny siebie Pedro Machuca. Chłopcy, na przekór kolegom i panującej w szkole atmosferze, nawiązują niezwykłą przyjaźń. Gonzalo, wrażliwy i delikatny 11-latek, pochodzi z bogatej, ale niezbyt szczęśliwej rodziny. Machuca, dziecko slumsów, trafia do ekskluzywnej szkoły dzięki stypendium, jakie ufundował jej dyrektor – energiczny ksiądz o lewicowo-socjalistycznych poglądach. Dzięki nowemu przyjacielowi Gonzalo po raz pierwszy trafia do biednych dzielnic miasta, gdzie poznaje Chile, z którego istnienia nie zdawał sobie sprawy. Ulega dziwnej fascynacji brutalnością slumsów, gdzie poznaje również smak pierwszej i zakazanej miłości; zakochuje się w Silvanie, sąsiadce przyjaciela, zaangażowanej społecznie, twardej i odważnej dziewczynie. Silvana staje się współtowarzyszką ich przygód, razem tworzą romantyczny trójkąt, prowadząc pierwsze miłosne igraszki. Trójka przyjaciół pomaga także ojcu Silvany wykorzystać sytuację polityczną w celach zarobkowych: sprzedają flagi demonstrantom różnych przekonań. Machuca,który po raz pierwszy trafia do bogatego domu, nie może nacieszyć się rowerem, adidasami i zabawkami, które dawno już znudziły Gonzalo. Przyjaźń rozwija się aż do momentu, w którym kraj ogarnia polityczne wrzenie.

Stary ksiądz Christopher i nauczyciel języka angielskiego Joe prowadzą szkołę w Kigali, stolicy Rwandy. Kiedy w mieście członkowie plemienia Hutu zaczynają mordować Tutsi, grupa prześladowanych szuka schronienia w szkole. Początkowo placówkę ochraniają pokojowe siły ONZ, jednak po paru dniach biernego na razie oblężenia przez Hutu, dostają rozkaz, aby wycofać się ze szkoły. Tym samym pozostawiają Rwandyjczyków na pewną śmierć. Scenariusz filmu został oparty na wspomnieniach reportera BBC, który był świadkiem krwawych walk między plemionami Hutu i Tutsi w Rwandzie. W 1994 roku doszło tam do walk na tle etnicznym pomiędzy plemionami Tutsi i Hutu. Systematyczna masakra mężczyzn, kobiet i dzieci trwała około 100 dni i odbywała się na oczach społeczności międzynarodowej. Okrutne zbrodnie były popełniane przez oddziały milicji i uzbrojonej armii. Również ludność cywilna masowo przyczyniła się do masakry.

Jean Michel Basquiat w ciągu swojego krótkiego życia zdążył zrewolucjonizować współczesną sztukę. Oto opowieść o tym, jak stał się nowym Warholem.

Film składa się z trzech nowel ich akcja dzieje się kolejno w latach: 1952, 1974, 1996. Wszystkie traktują o jednym, a mianowicie o problemie aborcji. W czasach kiedy była ona w USA zabroniona, ale także gdy była dozwolona.

Film śledzi ostatnie godziny życia poety i reżysera Pier Paolo Pasoliniego. Poeta zginął pewnej nocy w 1975 roku na plaży w Ostii, niedaleko Rzymu. Aresztowano chłopca, Pino Pelosiego, który został oskarżony o morderstwo. Policja i sędziowie twierdzą, że Pelosi jest jedynym zabójcą Pasoliniego, ale rany na ciele poety są zbyt poważne i głębokie. Następnie wezwani są do złożenia świadectwa o śmierci poety, jego siostry i matki, zniszczonych przez smutek. W trakcie całego procesu film bada osobowość Pasoliniego i jego dzieł, wyjaśniając, co ludzie myślą o nim we Włoszech. Według niektórych Włochów Pasolini był prowokującym człowiekiem i zasłużył na swój los, będąc komunistą i homoseksualistą. Jego przyjaciele i intelektualiści pamiętają go jako bardzo dobrego i rozsądnego człowieka, który chciał jedynie walczyć z neo-faszyzmem i okrutną, sekciarską mentalnością społeczeństwa klasy średniej.