Filmy plakat filmowy

Po przejściu gwałtownej nawałnicy artysta, David Drayton i społeczność niewielkiego miasteczka stają się ofiarami morderczego ataku istot grasujących w gęstej i nienaturalnej mgle. Krążą wieści o eksperymencie zwanym "Projekt Grot Strzały", przeprowadzonym w położonej nieopodal tajnej bazie wojskowej, ale pytanie o pochodzenie śmiertelnych wyziewów jest drugorzędne dla grupy, jeśli chodzi o jej szanse na przetrwanie. Wycofując się do miejscowego supermarketu, Drayton i inni, którym udało się ocaleć, muszą najpierw stoczyć walkę pomiędzy sobą, zanim zjednoczą siły przeciw wspólnemu wrogowi, którego nie mogą nawet zobaczyć!

Komedia To już jest koniec to opowieść o sześciu kumplach-aktorach, uwięzionych w domu jednego z nich po tym, jak seria dziwnych i katastroficznych wydarzeń zmienia Los Angeles w kupę gruzu. Świat na zewnątrz się rozpada, a kurczące się zapasy żywności i przymusowe towarzystwo wewnątrz kryjówki sprawia, że kruszą się silne dotąd więzi przyjaźni. Ostatecznie nasi bohaterowi muszą wychynąć z kryjówki i stawić czoła przeznaczeniu, by odkryć, czym naprawdę jest męska przyjaźń.

Wybuchowa opowieść rozgrywająca się w dwóch światach - realnym i magicznym po drugiej stronie srebrnego ekranu. Dany uwielbia filmu a szczególnie serię przygód Jacka Slaytera. Pewnego dnia wybiera się do kina i dzięki magicznemu biletowi udaje mu się dostać do filmu, właśnie do najnowszej części przygód Jacka.

Dwóch scenarzystów ma pomysł na opowieść z udziałem kowboja oraz kelnerki z dzieckiem.

2 x 2 = 4 przez samych twórców określany jako plakat filmowy to typowy przykład przekazu agitacyjnego. Jego twórcy posługują się inscenizacją i komentarzem, które pełnią niemal wyłącznie funkcję perswazyjną. Celem ataku jest burżuazyjny porządek i niechęć klas wyższych do systemu komunistycznego.

Tadeusz Makarczyński w niezwykle nowatorski i kreatywny sposób wykorzystywał archiwa filmowe, tworząc z nich rodzaj filozoficznych impresji. Zestawiając obrazy wyrażające emocje i obawy, zdjęcia dzieł sztuki i katastrof, muzykę oraz autorskie ujęcia opowiada o losach gatunku homo sapiens – jego skrajnościach, radościach, doli, niedoli i... nieuchronnym końcu.

Film wzywa do uczestnictwa i poparcia referendum z 30 czerwca 1946 roku. Prezentuje pytania referendalne, a poprzedza je obrazami uzasadniającymi pozytywną odpowiedź. Czy jesteś za zniesieniem Senatu? – skoro senatorowie do tej pory bronili interesu klas uprzywilejowanych. Czy jesteś za reformą rolną? – skoro nie udało się przeprowadzić w międzywojennej Polsce. Czy chcesz utrwalenia zachodnich granic Polski? – skoro to odzyskanie ziemie piastowskie i przedłużenie granicy z Bałtykiem. Zarówno pytania, jak i argumentacja filmowa były tak poprowadzone, by możliwa była tylko pozytywna odpowiedź. Referendum było sprawdzianem poparcia Polaków dla władzy komunistów. Skalę i sposoby fałszowania jego wyników ujawnili po latach historycy. Dokument w konwencji plakatu filmowego, z perswazyjnym komunikatem, podkreślanym w napisach, komentarzu lektora i wyrazistej strukturze montażowej.

Wezwanie do zasiedlania po wojnie tzw. ziem odzyskanych. Nie tylko miast i miasteczek, ale również wsi, które oferują murowaną zabudową i żyzne ziemie. Zielonogórskie kusi klimatem sprzyjającym uprawie owoców. Pomorze Zachodnie i Olsztyńskie, pełne ziemi i zagród czekających na nowych gospodarzy. Wycieczki przewożą chłopów z Przykładowi bohaterowie: Stefan i Władka, Weronika z krakowskiego, Józef z kieleckiego odwiedzają już osiadłych gospodarzy w Owczarach Śląskich – w 8 hektarowym gospodarstwie, z murowanym domem ze światłem elektryczny, wodociągiem. Rząd oferuje bezzwrotne pożyczki na zakup bydła i koni. Animowana wstawka przedstawia w satyryczny sposób chłopów obawiających się zmian i powtarzających plotki. Mieszkańcy Owczar zwracają się wprost do kamery z zapewnieniem, że warto spróbować. Przedstawiony w filmie wybór między domem krytym strzechą w przeludnionych wsiach czy murowany dom na Ziemiach Odzyskanych wydaje się oczywisty. Wnioski rozpatruje Gromadzka Rada Narodowa. Dokument w konwencji plakatu filmowego, z perswazyjnym komunikatem, podkreślanym w napisach, komentarzu lektora i wyrazistej strukturze montażowej.

Propagandowy plakat filmowy podkreślający zdobycze Konstytucji Polski Ludowej, która weszła w życie 22 lipca 1952 roku. Objaśnia artykuł 62, który gwarantował obywatelom Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej dostęp do zdobyczy kultury i aktywny udział w rozwoju kultury narodowej. Marzenie romantyków o dotarciu z książką pod strzechy spełnia się w PRL. Prasa i literatura wydawane są nakładach na wielką skalę, a sieć świetlic i bibliotek sprawia, że trafiają nawet do najmniejszych miejscowości. Otwarte pałace umożliwiają zapoznawanie się z dziedzictwem malarstwa. Tradycja malarstwa realistycznego staje się punktem odniesienia dla współczesnego malarstwa rewolucyjnego. Przeciwstawia się im w ostrym perswazyjnym kontraście prasę i brukową literaturę amerykańską, której towarzyszy jazzowa ilustracja muzyczna. „The Wall Street Magazine”, „Newsweek”, „New York Times” donoszą o wynikach giełdy i sukcesach Amerykanów w wojnie w Korei. Z kolei „Życie Warszawy”, „Szatndar Młodych”, „Trybuna wolności” piszą o sprawach pokoju i poszukiwaniu dobrobytu dla wszystkich obywateli. Robotnicy to nie tylko odbiorcy, ale i współtwórcy kultury, zrzeszeni na przykład w przyzakładowych teatrach i zespołach świetlicowych. Materiał filmowy oparty jest na silnych kontrastach, przekaz wzmocniony bezdyskusyjnym komentarzem lektora. Pomija porażki ówczesnej polityki kulturalnej, stanowi instrument masowego oddziaływania na społeczeństwo dla poparcia władzy komunistycznej.