Biograficzny 1999

Film ten opowiada prawdziwą historię Jeffreya Wiganda, byłego dyrektora przemysłu tytoniowego, który decyduje się na wystąpienie w programie informacyjnym „60 minut” stacji CBS-TV. Dla czystego sumienia i częściowo zachęcony przez producenta Lowella Bergmana, Wigand ujawnia, że przemysł tytoniowy nie tylko był świadomy, że papierosy są szkodliwe i wciągające w nałóg, ale pracował także nad tym, aby wręcz zwiększyć uzależniające właściwości tytoniu. Niestety, obaj bohaterowie tej historii przekonali się na własnej skórze, że samo mówienie prawdy nie wystarcza.

Rzecz dzieje się w Stanach Zjednoczonych. Komik Andy Kaufman (Jim Carrey) rozpoczyna opowieść o swoim życiu. W dzieciństwie marzył o występach w telewizji. Do połowy lat 70. gościł na scenach niewielkich klubów w Los Angeles zabawiając publiczność m.in. naśladowaniem Elvisa Presleya. Właśnie numer z Presleyem okazał się tym, w którym po raz pierwszy całkowicie zaakceptowała Andy'ego publiczność...

Opowieść o młodzieńczym życiu założycieli dwóch największych korporacji komputerowych: Apple'a (Steve Wozniaka i Steve'a Jobsa) i Microsoftu (Billa Gatesa, Paula Allena i Steve'a Ballmera). W filmie jest zawarta także próba porównania obu firm.

Film opowiada o sześciotygodniowej odysei Straighta, który postanawia pojednać się z chorym bratem. Nie rozmawiał z nim od ponad dziesięciu lat. Ponieważ już dawno odebrano mu prawo jazdy i w dodatku niedowidzi, postanawia wyruszyć w drogę jedynym dostępnym mu wehikułem - małym traktorem z przyczepą. Przemierza 300 mil lokalnymi drogami, pośród pól i łąk Iowy i Wisconsin. Jedzie niespiesznie, by tak rzec, delektując się drogą, niczym wędrujący Wilhelm Meister Goethego, nie tyle jednak ucząc siê życia, ile je sobie przypominając i porządkując najważniejsze wydarzenia. Jadąc wolno może podziwiać zmieniający się krajobraz i kontemplować zachody słońca, ma czas na rozmowy z napotkanymi ludźmi, a na noc zatrzymuje się tam, gdzie akurat zastał go zmrok - na skraju lasu lub pola. Jest wolny - żyje pełnią życia, na swój sposób i w swoim tempie. Tłem, ale tak naprawdę też głównym tematem filmu jest nie tylko krajobraz sielskiej prowincji amerykańskiej, filmowany z uczuciem przez Lyncha (lecz - nocne niebo. Niebo gwiaździste nade mną, prawo moralne we mnie - odpowiadał Kant na pytanie o najważniejsze dwie rzeczy, które napełniają duszę (...) czcią i podziwem. Dla prostego Straighta ta formuła oczywiście nie ma nic wspólnego z filozofią i Kantem, o którym Alvin pewnie nigdy nie słyszał, lecz jest jego wewnętrznym i naturalnym wręcz przekonaniem. Wszak właśnie w imię tego prawa przedsięwziął swoją podróż, by wyspowiadać się przypadkowym ludziom z grzechów całego życia i by w oczach swego brata odnaleźć miłość i cud przebaczenia. Bez słów, nawet bez uścisku dłoni, tak po prostu. O tym jest ta historia.

Młody chłopak kupuje na wyprzedaży swoja pierwszą książkę. Jest to biografia Rubina "Hurricana" Cartera, byłego mistrza wagi średniej. Czytając ją krok po po kroku zostaje ukazana historia boksera, od jego dzieciństwa, przez karierę bokserską, aż po niesłuszne oskarżenie i osadzenie w więzieniu. Zafascynowany lekturą i więżący w niewinność bohatera Lesra postanawia mu pomóc. Wraz z trójką przyjaciół rozpoczynają więc własne śledztwo, w którym wychodzą na jaw niezgodności i kłamstwa zarówno policji jak i sądu. Ale czy to wystarczy by uwolnić Rubina.

Ameryka końca lat 60-tych, czasy kontestacji, rewolucji seksualnej i burzliwych przemian obyczajowych. Jeśli miałeś szczęście - jechałeś na Woodstock, jeśli miałeś pecha - jechałeś do Wietnamu. A jeśli nie wiedziałeś, czego chcesz - lądowałeś w domu wariatów. Siedemnastoletnia Susanna Kaysen (Winona Ryder) wydawała się zagubiona w otaczającej ją rzeczywistości. Zaniepokojeni rodzice wysłali ją do doktora, który doradził jej pobyt w szpitalu psychiatrycznym. Susanna spędziła tam dwa lata przechodząc prawdziwą szkołą życia. W szpitalu poznała czarującą socjopatkę Lisę (nagrodzona Oscarem Angelina Jolie), która buntowała się przeciwko wszystkim i wszystkiemu. Dzięki niej Susanna odnalazła to, co w życiu najcenniejsze - samą siebie.

Wojaczek to przede wszystkim niezwykle pesymistyczny opis napięć psychicznych i emocjonalnych powstałych między wrażliwą jednostką a otoczeniem. W filmie nie ma klasycznej „fabuły biograficznej”, lecz jedynie ciąg czarno-białych sekwencji inspirowanych luźnymi faktami z życia Rafała Wojaczka, z których cześć przeszła do legendy literatury polskich zbuntowanych i niedostosowanych. Bohater filmowego eseju Majewskiego, grany przez młodego, śląskiego poetę, Krzysztofa Siwczyka, otoczony jest aurą irracjonalnego buntu, w którym dominuje ustawiczna nonszalancja wobec własnego życia. Rafał Wojaczek zafascynowany był legendą Hłaski. Nie liczył się z otoczeniem. Leczył się psychiatrycznie, walczył z alkoholizmem, jego ekscesy narażały go na ciągłe konflikty z prawem. Legenda biograficzna zaczęła narastać wśród młodzieży zaraz po jego samobójczej śmierci. Wiele scen Wojaczka kręconych było w rodzinnym Mikołowie. To z okna jego pokoju (obecnie siedziba literackiego Instytutu Mikołowskiego) statyczna kamera patrzy beznamiętnie na brzydki świat.

Prawdziwa historia afery miłosnej związanej z dwiema ikonami dziewiętnastowiecznej literatury francuskiej. Romans pisarki George Sand i dekadenckiego poety Alfreda de Musseta staje pod znakiem zapytania podczas ich wspólnej podróży do Wenecji, gdzie on uzależnia się od narkotyków, a ona wpada w sidła przystojnego doktora.

Zamarznięte, przykryte grubą warstwą śniegu jezioro w kanadyjskich lasach przemierza pieszo, na przywiązanych do butów płozach, dwoje ludzi. Na przedzie idzie mężczyzna, kilka metrów za nim kobieta. On ma wieloletnie doświadczenie w chodzeniu po niepewnym, miejscami być może kruchym lodzie; ona - żadnego. Mężczyzna upomina ją, by nie zatrzymywała się pod żadnym pozorem i szła szybko, ale ona nie nadąża, zostaje w tyle. Nagle czuje, że lód pęka pod jej płozami. Lodowata toń powoli, ale nieubłaganie wciąga swą ofiarę pod powierzchnię. Mężczyzna, słysząc wołanie o pomoc, odwraca się. Ryzykując własnym życiem, bieży tonącej na ratunek.

Czarnoskóra Dorothy Dandridge wychodzi za mąż za tancerza Harolda. Mężczyzna niebawem ją opuszcza. Dziewczyna zostaje sama z upośledzoną córeczką Lynn. Wynajmuje opiekunkę i stara się zrobić karierę jako aktorka. Poznaje Earla Millsa, który zostaje jej menedżerem.