Biograficzny 2008

Curtis Plummer, marzący o wyjeździe z małego miasteczka w USA do Miami, odnajduje talent do footballu amerykańskiego w swojej bratanicy, Jasmine. Jako ekspert w tej dyscyplinie (w latach młodości był gwiazdą reprezentacją szkoły średniej) uczy dziewczynę podstaw i pomaga jej dostać się do lokalnej drużyny Minden Browns, jako pierwszej w historii rozgrywek dziewczynie.

Historia rozgrywa się w 1917 roku, czas rewolucji, nadziei i śmierci. Do szpitala w powiatowym miasteczku przyjeżdża 23-letni doktor Michał Polakow, gdzie otrzymał przydział po zakończeniu studiów. Czeka na niego felczer, dwie pielęgniarki i niezliczona rzesza chorych. Jego pierwszy pacjent umiera na dyfteryt. Bojąc się tego, że on sam może się zarazić tą chorobą, prosi pielęgniarkę o szczepionkę. Wieczorem pojawia się u niego okropne swędzenie w miejscu ukłucia. Chcąc uśmierzyć ból pielęgniarka Anna podaje mu morfinę...

Jacques Mesrine, prawdopodobnie najgroźniejszy przestępca swojej epoki, w swoim życiu dorobił się imponującej kartoteki: niezliczone napady na banki, porwania, 39 zabójstw oraz dwie ucieczki z więzienia. Określany był mianem wroga publicznego numer jeden, był również tematem numer jeden dla francuskich i światowych mediów, które przerażał ale jednocześnie fascynował.

Dokument Joela Conroya koncentruje się na irlandzkich korzeniach surfingu. Postanowił go zrealizować w 2005 roku, kiedy po raz pierwszy przeczytał w gazecie o George'u Freethcie, pierwszym ratowniku. Freeth (1883-1919), zmarły w wyniku akcji ratowniczej sześciu japońskich rybaków, był tym, który spopularyzował surfing w Kalifornii. Bohaterami dokumentu są również współcześni surferzy: Richie Fitzgerald, Gabe Davies, Kelly Slater i bracia Malloy Brothers, którzy 1 grudnia 2007 roku zdobyli ogromne 18-metrowe fale - największe, na jakich kiedykolwiek surfowano na atlantyckim wybrzeżu Irlandii. Wśród śmiałków była także kobieta Easkey Britton. Film powstawał przez 3 lata, w tym dwa zajęło kręcenie niesamowitych zdjęć.

Kryminał oparty na książce szeryfa Davida Reicherta ukazujący historię prawdziwego śledztwa w sprawie jednego z najgroźniejszych seryjnych zabójców - Gary'ego Ridgwaya. W latach 80. ubiegłego wieku zamordował ponad 50 kobiet (a o drugie tyle go podejrzewano), w większości prostytutek, albo też nieletnich uciekinierek z domu. Grasował w Seattle. Poszukiwania psychopaty prowadzi szeryf Dave Reichert (Tom Cavanagh). Jako, że Ridgway (John Pielmeier) zwłoki podrzuca zawsze w kilku wybranych miejscach, m.in. nad brzegiem Green River, stąd media nadały mu przydomek Zabójca znad Green River. Mimo intensywnego śledztwa dusiciel (bo tak najczęściej uśmiercał swoje ofiary) przez lata pozostaje nieuchwytny...

Londyńczyk Sidney Young (Simon Pegg) to pozbawiony złudzeń intelektualista, który uwielbia i jednocześnie gardzi światem sław i znakomitości. Na co dzień ledwo wiąże koniec z końcem, prowadząc wyspiarski odpowiednik polskiego Pudelka. Życie Sidneya ulega diametralnej zmianie po bankiecie z okazji rozdania nagród Brytyjskiej Akademii Filmowej. Na imprezę "wkręca się”, udając opiekuna Babe - świnki z klasą. Jego podopieczna w spektakularny sposób doprowadza wystawne przyjęcie do ruiny. Zdjęcia z tego skandalu obiegają plotkarskie magazyny, docierając do właściciela prestiżowego nowojorskiego tygodnika Sharps Claytona Hardinga (Jeff Bridges), który – rozbawiony występkiem Younga – ściąga go do pracy w swojej redakcji. Po przyjeździe do Stanów młody dziennikarz odkrywa, że aby zaistnieć towarzysko i zawodowo w świecie show-biznesu i przy okazji zdobyć serce wschodzącej gwiazdki Sophie Maes (Megan Fox), zmuszony będzie do podjęcia wielu kompromisów. O tym, jak bardzo zaprzepaścił swoje ideały przypomina mu tylko nowo poznana koleżanka z pracy, dziennikarka Alison Olsen (Kirsten Dunst).

Film składa się z dwóch części, mimo, że pierwotnie miał być wyświetlany jako całość - na Festiwalu w Cannes pokazano kompletny pod tytułem "Che". W pierwszej części (Che - Rewolucja) Fidel Castro żegluje do Kuby (1956-11-26) z osiemdziesięciu buntownikami. Wśród nich jest niejaki Ernesto "Che" Guevara, argentyński lekarz podzielający idee Fidela w jego dążeniu do obalenia dyktatury Fulgencia Batisty. Che szybko zdobywa uznanie rewolucjonistów, a także sławę bohatera. Druga część (Guerrilla) opowiada o latach po przewrocie na Kubie. Guevara zrezygnował z wygodnego życia, aby dalej szerzyć myśl socjalistyczną na świecie. Trafił dzięki temu do Boliwii, gdzie stara się stworzyć oddziały rewolucyjne.

Jest rok 1981. Angielska służba więzienna zawzięcie pracuje na wizerunek kata. Przetrzymywanych w swoim więzieniu bojowników IRA metodycznie odziera z człowieczeństwa. Torturują ich na zmianę: raz pałką, raz szyderczym śmiechem prosto w twarz. Nadzy, skatowani więźniowie ćwiczą w sobie "postawę wyprostowaną": protestują, odmawiają noszenia więziennych uniformów, celowo zaniedbują codzienną higienę, ostatecznie decydują się na głodówkę. Jej pierwszą ofiarą będzie Bobby Sands.

Film składa się z dwóch części, mimo, że pierwotnie miał być wyświetlany jako całość - na Festiwalu w Cannes pokazano całość pod tytułem "Che". W pierwszej części (Che - Rewolucja) Fidel Castro żegluje do Kuby (1956-11-26) z osiemdziesięciu buntownikami. Wśród nich jest niejaki Ernesto "Che" Guevara, argentyński lekarz podzielający idee Fidela w jego dążeniu do obalenia dyktatury Fulgencia Batisty. Che szybko zdobywa uznanie rewolucjonistów, a także sławę bohatera. Druga część (Che "Guerilla") opowiada o latach po przewrocie na Kubie. Guevara zrezygnował z wygodnego życia, aby dalej szerzyć myśl socjalistyczną na świecie. Trafił dzięki temu do Boliwii, gdzie stara się stworzyć oddziały rewolucyjne.

Dziesięcioletnia Sandra ma wyraźnie afrykańską urodę. Jednak jej rodzice, Abraham i Sara, to biali Afrykanerzy, zupełnie nieświadomi swoich ciemnoskórych przodków. Prowadzą sklep w odległej wschodniej części RPA i, pomimo wyraźnie ciemniejszego koloru skóry, wychowują swoją córkę jak białą dziewczynkę. Sandra zostaje wysłana do szkoły z internatem w sąsiednim miasteczku Piet Retief, do której również uczęszcza jej brat Leon, chłopiec o jasnej skórze. Zarówno rodzice innych dzieci, jak i nauczyciele narzekają, że dziewczynka nie pasuje do szkoły. Zostaje poddana przesłuchaniu przez władze, zakwalifikowana jako „kolorowa” i wydalona ze szkoły. Rodzice Sandry są w szoku, a Abraham walczy w sądzie o oddalenie tej decyzji. Historia ta urasta do międzynarodowego skandalu; naciski ze strony prasy doprowadzają do zmian w zapisach prawnych, dzięki którym Sandra zostaje uznana za "białą". Jednak, zanim ukończy 17 lat, dziewczyna zdaje sobie sprawę z tego, że nigdy nie będzie zaakceptowana przez białą społeczność.