Dramat 1946

Raboliot (Julien Bertheau) jest szczęśliwie żonaty z Sandrine (Blanchette Brunoy). Mają dwójkę małych dzieci. Jego pasją jest kłusownictwo. Stopniowo, z winy człowieka, niegodziwości gajowego i zazdrości innych kłusowników, staje się człowiekiem ściganym, który dla obrony popełnia przestępstwo.

Roger Laroque (Lucien Coëdel), uczciwy człowiek i dobry ojciec, ma kochankę Julię de Noirville (María Casares). Kochanka z pomocą Paula Luversana (Paul Bernard), knuje przeciwko Rogerowi spisek i oskarża go o przestępstwo, którego nie popełnił. Wysłany do więzienia, ucieka i wyjeżdża do Kanady, gdzie zbija fortunę...

Młoda Francuzka Hélène (Hélène Perdrière), kelnerka w barze uczęszczanym przez niemieckich oficerów, ratuje młodego członka ruchu oporu Pierre'a (Roger Pigaut), który ukrywa się w swoim domu w stroju oficera Wehrmachtu. Zakochany Pierre udaje się z nią do przyjaciół z nadzieją, że zabierze ją samolotem do Londynu. Niestety ze względu na brak miejsca w samolocie Pierre musi lecieć sam. Kiedy wreszcie nadszedł jej czas lotu, przybywa na lądowisko. Niemcy ją śledzą. Hélène daje sygnał ostrzegawczy, samolot odzyskuje wysokość, uratowany, a młoda kobieta wpada pod serię z pistoletu maszynowego.

Pierre (Alain Cuny) mieszka ze swoją żoną Marie (Blanchette Brunoy) w małej wiosce w Landach. Marzy o wyjeździe. Przy okazji przejazdu karawany Cyganów spotyka Solitę (Carmen Torres) i planuje kontynuować z nią podróż. Jednak zrezygnuje z tego projektu z miłości do swojej żony.

Brudna historia, której akcja rozgrywa się na przedmieściach Paryża, gdzie prym wiodą: wątpliwy właściciel hotelu, który nie cofa się ani przed zamachem, ani przed donosem; jeden z jego byłych wspólników ciągnący za sobą walizkę wypchaną pieniędzmi; przyjazny domokrążca; kochanka gangstera; przebiegła córka gospodyni. Handel ludźmi, morderstwa, upijanie się następują po sobie, a cnoty nie są nagradzane.

Czerwiec 1944 rok. "Jericho" to kryptonim operacji podjętej przez brytyjskie Królewskie Siły Powietrzne i francuski ruch oporu w celu uwolnienia francuskich zakładników przetrzymywanych przez niemieckich żołnierzy w więzieniu Amiens w północnej Francji.

Marie Leroux (Gaby Morlay), żona uczciwego, wyrozumiałego wiejskiego lekarza, prowadzi spokojne, raczej monotonne życie. Pewnego dnia Marie poznaje Oliviera Dumas-Beaulieu (Jean Marchat), przystojnego przemysłowca, który jest w trakcie opuszczania swojej narzeczonej Corinne (Jacqueline Porel), mimo że jest z nim w ciąży. Zatwardziałemu kobieciarzowi, którym jest, łatwo jest uwieść Marie, która myśli, że znalazła prawdziwą miłość. Wkrótce potem Olivier zastrzelił Charlesa, gdy pokłócili się o kobietę. Marie znajduje zwłoki, uważa, że ​​jej mąż popełnił samobójstwo. Jednak policja myśli inaczej. Kobieta zostaje aresztowana i skazana na dziesięć lat więzienia. Zrozpaczona takim obrotem sprawy a, co gorsza, rozstaniem z ukochaną ośmioletnią córką, udaje jej się przeżyć i odbyć karę. Kiedy w końcu wychodzi z więzienia, dowiaduje się całej prawdy o swoim kochanku. Ten nie tylko zabił Charlesa, ale teraz, gdy córka ma osiemnaście lat, Olivier zamierza zwabić ją w tę samą pułapkę, w którą ona wpadła.

W 1940 roku, Komisarz Chabrier (Jean Davy) stawia czoło szpiegom przygotowującym wjazd i osadzenie Niemców - szczególnie Emmy de Welder, dyrektorce szpitala w Rouen. Drugi okres przedstawia obraz potajemnej walki Chabriera i jego ludzi, do której ani aresztowania, ani tortury ich nie zniechęcają. Wyzwolenie sprowadza Chabriera z powrotem do jego biura Bezpieczeństwa Narodowego.

Cyrano (Claude Dauphin), poeta i kawaler z Gaskonii, cierpi na przesadnie długi nos, który wywołuje uśmiech na twarzy pięknych kobiet. Mimo to jest zakochany w swojej kuzynce Roxane (Ellen Bernsen), która jest zakochana w Christianie de Neuvillette (Christian Bertola). Christian prosi Cyrano o napisanie za niego liściku do Roxane. Po kilku dniach dziewczyna pozostanie niepocieszona po śmierci Christiana podczas oblężenia Arras. Dopiero czternaście lat później dowiedziała się z ust odchodzącego Cyrano, że był autorem miłosnych wierszy, które przypisywała Christianowi.

Armance de Lunegarde (Gaby Morlay), artystka teatralna, kiedyś dla pasji opuściła męża, by podróżować po świecie z osobą, która ją wykorzystywała. W rodowym zamku hrabia wychował swoją córkę Elisabeth (Gisèle Pascal) z najwyższą surowością. Ta oddaje się pierwszemu przechodzącemu gościowi, i usłyszała o matce - o której nigdy się nie mówiło. Bardzo zauroczony młody mężczyzna wyrusza na poszukiwanie zaginionej osoby. W Ismailii dowiaduje się, że Armance jest upadłą kobietą, którą przypadkowo spotka w Marsylii. Szybko wrócił do Francji, zmartwiony myślą o poinformowaniu Elisabeth o upadku jej matki. Ale kiedy dwoje młodych ludzi chce dołączyć do niej, Armance właśnie wstąpiła do klasztoru sióstr klauzurowych.