Obyczajowy 2022

Warunkowo zwolniony z poprawczaka nastoletni Karol, przebywa w mieszkaniu treningowym. Objęty dozorem elektronicznym rozpoczyna swoje życie na nowo. W codziennym „treningu życia” może liczyć na pomoc Marty. Relacja między nimi pogłębia się i stwarza szansę na coś więcej. Z czasem lekcje Marty stają się coraz bardziej niekonwencjonalne, a relacja z Karolem przeradza się w dwuznaczną więź.

Ceniony paryski krawiec i drag queen po kilkudziesięciu latach wraca do rodzinnego miasteczka w Polsce, by pomóc dawno niewidzianej córce.

Głównym bohaterem Liczby doskonałej jest młody matematyk Dawid (Jan Marczewski), który podporządkował całe życie badaniom nad liczbami pierwszymi. Poznanie dalekiego kuzyna, Joachima (w tej roli Andrzej Seweryn), sprawia, że mężczyzna zaczyna stopniowo przewartościowywać swoje priorytety. Joachim jest człowiekiem sukcesu, który zawodowo osiągnął praktycznie wszystko i ostatnie lata życia postanowił spędzić w ojczystej Polsce. To spotkanie będzie miało na nich ogromny wpływ i sprowokuje długą dyskusję nad nieodgadnionym porządkiem świata, sensem życia i jego przemijania.

Rzym, lata 70. Rodzina Borghetti właśnie wprowadziła się do nowego mieszkania z widokiem na zachwycającą panoramę. Pozornie sielankowe życie Clary i jej męża podszyte jest powszednimi smutkami, poczuciem wyobcowania i samotności. Nie brakuje im pieniędzy, ale nie są już zakochani w sobie i nie potrafią się rozstać. Pełna młodzieńczej energii i figlarności Clara nie pasuje do świata sztywnych dorosłych, nudzi się w ich towarzystwie, zwykłe śniadanie zamienia w muzyczne show, a w czasie rodzinnych uroczystości woli spędzać czas z dzieciakami pod stołem. Najstarsza córka Adriana dostrzega opresyjność ojca, jego liczne zdrady oraz samotność, która ogarnia jej matkę. Dzieciom brakuje uwagi ojca, Clarze miłości i zrozumienia męża. Napięcie w relacjach rodziny sięga zenitu i prowadzi do krytycznego momentu, gdy Adriana, korzystając z tego, że nikt w sąsiedztwie jej nie zna, zaczyna udawać przed innymi dziećmi, że jest chłopcem.

Patryk (Piotr Trojan) włamuje się do domku w małym mieście. Wyrok sądu nakazuje mu prace społeczne w puckim hospicjum, gdzie poznaje niezwykłego ks. Jana Kaczkowskiego (Dawid Ogrodnik). Duchowny angażuje młodych chłopaków z zawodówki, na pozór twardych buntowników, w pomoc śmiertelnie chorym. W swojej pracy skupia się na bliskości, czułości i walce o relacje z drugim człowiekiem. Uczy empatii. A czyni to z hurtową ilością humoru, czym zyskuje ogromną popularność. Niedługo później Jan sam staje się pacjentem swojego hospicjum. Patryk zostaje postawiony w sytuacji, która zmieni całe jego życie.

Irlandia, 1981 rok. Cicha, zaniedbana dziewczynka z dysfunkcyjnej rodziny zostaje wysłana na wieś do zastępczej. Pod ich opieką rozkwita i chociaż w nowym domu nie powinno być żadnych tajemnic, odkrywa jedną.

W kontynuacji filmu z 2016 roku grupa przyjaciół ponownie zmaga się z problemami osobistymi i zawodowymi, próbując przy tym zachować równowagę swojego życia.

Wczesne lata 70. To nad morzem Marco Carrera (Pierfrancesco Favino) po raz pierwszy spotkał Luisę Lattes (Bérénice Bejo), dość wyjątkową, piękną dziewczynę. Jest to miłość, która nigdy nie zostanie skonsumowana, ale nigdy nie zgaśnie. Życie małżeńskie Marco toczy się w Rzymie, z Mariną (Kasia Smutniak) i ich córką Adele (Benedetta Porcaroli). W uścisku złowrogiego przeznaczenia, które poddaje go straszliwym próbom, Marco trafia do Florencji. Gotowy chronić go przed najgorszymi ciosami losu, Daniele Carradori (Nanni Moretti), psychoanalityk Mariny, uczy Marco, jak stawić czoła najbardziej nieoczekiwanym zmianom w życiu.

Nie każde dziedzictwo to skarb, nie każdą tradycję należy wyrzucić na śmietnik – Maryam Touzani (Adam, 19. NH) splata swój melodramat ze sprzeczności i konfliktów, obchodząc się przy tym z emocjami bohaterów jak z jedwabną satyną, wymagającą delikatności, podatną na uszkodzenia. Tytułowa suknia powstaje na zamówienie jednej z klientek Halima (palestyński aktor Saleh Bakri tworzy na ekranie jedną z najpiękniejszych figur męskości, jakie w ostatnich latach widziało kino). Hołdując starym rzemieślniczym tradycjom, Halim wyszywa stroje ręcznie, złotą nicią, według prawie zapomnianych wzorów. Coraz mniej osób docenia taki haft, wymagający czekania tygodniami na zamówiony strój. Żeby przyspieszyć pracę, Halim i jego żona Mina (Lubna Azabal) zatrudniają młodego pomocnika, Yussufa (Ayoub Messioui), którego obecność wnosi do małego zakładu krawieckiego starannie ukrywane nieufność i pożądanie. Ale destrukcyjne emocje w filmie Touzani otwierają na szczerość i współodczuwanie. Dotykająca – intymnie i przejmująco – tematu opresji i przemocy, jakiej sprawczynią jest tradycyjna kultura, marokańska Turkusowa suknia pokazuje nowy wzór miłości. Każdy może się go nauczyć – wystarczy być cierpliwym.

Mira wstaje wcześnie rano, rozwiesza pranie, gotuje obiad, kupuje pokarm dla rybek i… z nożem kuchennym napada na bank.