Wojenny

Kaczor Donald ma koszmarny sen, że mieszka w Niemczech poddanych nazistowskiemu reżimowi. Od świtu ulice miasteczka udekorowanego drzewami w kształcie swastyk przemierza orkiestra wojskowa grająca głośno i z przytupem wojskowe marsze. Donald pragnie spać, ale nie dość, że przeszkadza mu donośne rzępolenie zbliżającego się zespołu, to jeszcze specjalny automat musztrujący wyrzuca go z łóżka. Otwiera oczy i co widzi? Na stoliku obok widzi portret Fuhrera oraz statuetkę salutującą w geście „sieg-hail”, następnie zegar z kukułką, która zamiast wyśpiewywać kuranty wyskakuje salutując na baczność, a na podwórku pręży się kogut w pozie oddającego honory wodzowi. Donald próbuje wrócić do łóżka, ale czujna maszyna nakierowuje go do garderoby, gdzie kaczor niechętnie zakłada czarny mundur z czerwoną opaską na przedramieniu, gdzie widnieje na białym tle znak III Rzeszy. Rzucając jednym okiem za okno, jak daleko znajduje się wojskowa czujka, Donald otwiera skrytkę za portretem wodza i wyjmuje amerykańską kawę oraz aromat jaj na bekonie w spray’u, którym spryskuje sobie podniebienie dla kurażu. Szybko umieszcza cenne przedmioty w schowku i mozolnie odpiłowuje kromkę z przydziałowego chleba, który próbuje jeść popijając kawą. Za chwilę automat przypomina o porannym czytaniu biblii, i „Mein Kampf” wjeżdża na stół przerywając kaczorowi konsumpcję. Następnie Donald jest odprowadzony pod eskortą do fabryki amunicji, gdzie obsługuje taśmę z nabojami, na której co jakiś czas pojawiają się portrety fuhrera, któremu musi salutować. W przerwie na ścianie za plecami kaczora pojawia się dekoracja z uroczym górskim widoczkiem. Teraz jest czas na gimnastykę polegającej na ćwiczeniu salutowania. Kaczor wraca do pracy, ale nie nadąża za taśmą, na której pojawiają się naboje coraz większego kalibru, i przeżywa załamanie nerwowe, w którym ma wizje pląsających i śpiewających pocisków. Donald budzi się we własnym łóżku, w piżamce w gwiazdki i paski z amerykańskiej flagi. Portret na stoliku obok przedstawia prezydenta USA, a statuetka prezentuje się w dumnym geście, symbolu amerykańskiej wolności i niepodległości.

II wojna światowa. Podczas pewnej burzliwej nocy pilotka wskakuje na pokład bombowca, który niedługo ma wystartować. Ma przy sobie ściśle tajny ładunek, który musi dostarczyć. Prosta, męska załoga niechętnie się zgadza na kolejnego pasażera i w czasie lotu zaczynają podejrzewać, że kobieta nie jest tym, za kogo się podaje, i chcą poznać jej prawdziwą tożsamość oraz zawartość pakunku. Wtedy pośród chmur pojawia się japońska flota, ale to nie koniec niespodzianek, na pokładzie bombowca grasuje bowiem jeszcze jeden nieproszony gość, o czym załoga szybko się przekonuje na własnej skórze.

W okupowanej wiosce we Francji starszy mężczyzna mieszka samotnie ze swoją siostrzenicą. Pewnego wieczoru do zarekwirowanego pokoju przychodzi niemiecki oficer Werner von Ebrennac (Howard Vernon). Przeprasza, pyta o drogę. Młoda dziewczyna prowadzi go, nie odpowiadając. Dni mijają. Co wieczór, pod pretekstem ogrzania się przy kominku, Werner odwiedza swoich gospodarzy, zawsze milcząc. Wyjaśnia im swój sposób widzenia współpracy francusko-niemieckiej, opowiada o muzyce, literaturze, polityce. Młoda dziewczyna wydaje się zainteresowana, ale milczy. Podczas urlopu w Paryżu Werner spotkał się ze swoimi rodakami w służbach politycznych; dla nich współpraca jest jedynie wezwaniem do lepszego utrzymania Francji pod jarzmem. Wracając do gospodarzy, Werner prosi, aby zapomnieli o tym, co im powiedział i ogłasza swój wyjazd na front rosyjski. Młoda dziewczyna żegna się, co jest nie lada symbolem.

Neron utrwalił się na kartach historii jako jeden z najbardziej kontrowersyjnych cesarzy rzymskich. Był postrzegany wśród arystokracji rzymskiej jako tyran. Po tym jak Kaligula w przypływie szaleństwa kazał wygnać matkę Nerona, młodzieniec nieoczekiwanie stał się następcą tronu. Objął władzę jako siedemnastolatek, panował w latach 54-68. Jako cesarz rzymski dążył do narzucenia hellenistycznych form sprawowania władzy, nieustannie rywalizował z senatem o wpływy. Neron winą za wielki pożar Rzymu obarczył chrześcijan. Jego szaleństwo doprowadziło Rzym do krwawych represji i ogromnego kryzysu.

W 1941 roku na terytorium Chorwacji powstaje faszystowskie, podporządkowane III Rzeszy twór państwowy pod nazwą NDH - Nezavisna Država Hrvatska (Niezależne Państwo Chorwackie). Polityczne i społeczne przemiany, będące następstwem powstania NDH, zmieniły całokształt życia w kraju, także życie jednego z zagrzebskich gimnazjów. Trzej profesorowie otrzymują zwolnienie z pracy a ich młody kolega, będący zwolennikiem nowego reżimu, otrzymuje zadanie zorganizowania zlotu młodzieży na stadionie, gdzie gimnazjaliści mają w „sportowy” sposób wyrazić swoją solidarność i poparcie dla nowo ustanowionego porządku. Lokalne dowództwo komunistycznej partyzantki dowiaduje się o tych planach i przygotowuje akcję „Stadion”.

Kapitan Murrell dowodzi potężną, amerykańską łodzią podwodną, o nazwie "Haynes". Rejs przebiega bezproblemowo, jednak do czasu. Wkrótce radar łodzi namierza inny okręt, zbliżający się do "Haynesa". Okazuję się, iż to niemiecka łódź, dowodzona przez kapitana Van Stolberga. Murrell dostaje od dowództwa rozkaz ostrzelania niemieckiego u-boota. Natomiast Van Stolberg usiłuje za wszelką cenę uniknąć starcia, które dla obu stron byłoby fatalne w skutkach. Obaj kapitanowie robią wszystko, by wykonać dobrze swoje obowiązki. Żaden z nich nie zamierza ich zaniedbać...

Miłości, zdrady, zemsty, wszystko pomieszało się w wiejskim chutorze pod Pskowem w sierpniu 1941 roku. Naokoło szaleje wojna, a tu, w oddali od wojennych działań, odgrywają się własne namiętności. Trzech radzieckich jeńców, którzy uciekli od Niemców ukrywają się w szopie u wiejskiego starosty. Jeden z nich, syn staruszka, jest zakochany w sąsiadce. Lecz kocha ją również namiętnie miejscowy policjant. Panowie stają się rywalami w miłości. Siły ewidentnie nierówne: jednemu podlega cały okręg, drugi musi ukrywać się przed nim. Policjant postanawia wykorzystać całą swoją władzę, by usunąć konkurenta i zawładnąć dziewczyną wbrew jej woli...

Na jednej z pustyń Azji Środkowej przemieszcza się, prześladowany przez "białych", oddział Armii Czerwonej, na czele z komisarzem Jewsukowem. Żołnierze umierają z pragnienia. Na koncie najlepszego strzelca oddziału Mariutki Filatownej czterdziestu zabitych białogwardzistów. W ostatniej potyczce wzięto do niewoli porucznika, arystokratę Govorukha. Czy będzie on czterdziestym pierwszym na liście Mariutki?

Jest to specjalna edycja popularnego serialu Czas honoru, rozgrywająca się podczas trwania Powstania Warszawskiego. Nie brak retrospekcji do wydarzeń wcześniejszych znanych z całego serialu. Historia opowiada o dziejach jednego z oddziałów powstańczych.

Rok 1943. Podchorąży Armii Krajowej „SMUKŁY” (Wojciech Wysocki) wykonuje w imieniu Rzeczpospolitej wyroki na szczególnie groźnych funkcjonariuszach SS i gestapo, a także na polskich konfidentach. Pewnego dnia przybywa do Zamościa ze swym przełożonym „NURKIEM” (Jerzy Bończak). Wspólnie likwidują wysokiego rangą oficera SS, Foerstera, który jest odpowiedzialny za liczne akcje pacyfikacyjne na Zamojszczyźnie... Mają także zlikwidować kochankę Foerstera, tancerkę Christine Müller. Nie jest to jednak zadanie proste, ponieważ urocza, jasnowłosa tancerka wyraźnie urzekła „Smukłego”. Dziewczyna podoba się podchorążemu, ale rozkaz jest rozkazem i musi ją zabić. Śmierć tej kobiety sprawia, że „Smukły” postanawia wycofać się z konspiracji. Musi jednak wykonać jeszcze jeden wyrok na von Dehlu – niemieckim gospodarzu, u którego swego czasu mieszkał. „Smukły” proponuje mu ucieczkę, czym się dekonspiruje...